Жыр мәтініне сүйеніп қазақтар мен қырғыздар соғысын сипатандар​

«өмiрде адам ар-ұждан арналған өмiр сүруi, қайрымды болуы керек және әдiл»,- деп ал ата-аналар, менiң жанұям өйде маған. Мен, будучи әлi кiшкене атамен қара торғай ұялары жасадым және птиц үшiн астау және нанның қоқымының оларында, түйiршiк күнбе-күн қапшықтады немесе шекiлдеуiк. Менiң жылма-жылым акцияда, мектеп оқушы болқатысқан, мектеп оқушы болбола «балаларға көмек». Менi бер болжағышпын, үшiн бала жылу болды және оларда қолайлы. Балаларлармен көктемде бiз сембiлiкке шығамыз. Мен не кейiн кем ластағысы келгенiн байқаймын, және бiздiң қала көшенi кiрлету. Ата-ана ал - кәдiмгi адамдар. Олар ештеңе қаhармандық жасамады. Оларлар адал өмiр сүредi, әдiл, басқа адамдарды өкпелемейдi, олары менi өмiр сүруге оғады да. Ұлы отан соғысының менiң арғы атам, қатысушы мысал менде -. Өкiнiшке орай, оны тiрi ендi жоқ, бiрақ менiң өзiменiң сөзiм, ол болған сондай болып болуға бердiм: ақылды, жомарт, бауырмал және қайырымды.