Сыйлықты қалай қабылдаған жөн? кейбір кісілер берілген сыйлықты басқа жаққа алып қояды да, қонақтар кеткен соң ашып көреді. өзгелер сыйлықты алысымен ашып көріп, оны берген ға өз ілтипатын айтып жатады. қонақ қуаныш иесінің көңілінен шығу үшін уақы-тын бөліп сыйлық іздеп, таң-дап, әуреленгендіктен өзіне жылы лебіздерді білдіргенін, сыйлығын құрметпен қабыл-дағанын қалайды. сол себепті, сыйлықты ашып көрудің айыбы жоқ. сыйлық талғамыңнан шық- паса да оған ренжімеуге, күлімсіреп қабылдауға, рах- мет айтуға тиістісің. сый- лықты немқұрайлы қабыл-дауға, бағасын сұрап, басқа сыйлықтармен жұрт көзінше салыстыруға, пайдалы, пайдасыз екенін айтуға болмайды. сыйлықты қайтып беру де - әдепсіздік, оны ұсыну-шыны сыйламаушылық. сый- лық әкелмеген қонақтарды сөкпейді, оларға да басқалар-мен бірдей құрмет көрсе-теді. үлкен тойларда тілек айтқаннан кейін сыйлықты арнайы мүйістегі стол үстіне қойып, оған аты-жөні, тілегі жазылған құттықтау открыткасын қыстырады.
Станислав Роман994
17.08.2020
Мұнар, мұнар, мұнар күн о, смутные, смутные, мутные дни… мрачнея, подернуты тучей они. молодые верблюды споткнулись о лед, самцы в - холощёных обращены. батыры любимые счастьем всегда, и проблеска счастья теперь лишены. верблюды, идущие некогда в паре, теперь отвязались и бродят одни. вон нежные девы на крупы коней закинуты словно добыча войны. порублены воины, крики и вой, изрезаны вьюки жестокой рукой. сундук, что был полон золотом весь, валяется ныне, разграблен, пустой. о, господи, сделай всё сном, этот день проклятый стал днем, когда умер батыр исатай, когда смутой охвачен стал край. когда стрелы летели дождём, когда лунь с перебитым крылом не смог уж взлететь в небеса. когда знамя плеща на ветру, свернулось, забыв про игру. когда волк, прирученный тобой, свой ошейник в пыли потеряв, превратился в дворового пса. когда в степи нам скакуна, как не ищи, уж не сыскать. когда поднялся с аркаулы свирепый северный буран, не видно стало вдруг ни зги. когда услышав издали, как рухнул тополь-байтерек, возликовали в раз враги.