Еркіндігім, Қасиеттім, Қастерлім ! Өзің барда өзегімде жоқ шер - мұң ! Кеше сенің келбетіңді арман қып, Боданына бұғауландың басқа елдің Бабалардың басын тігіп бәйгеге, Аналардың жанарына жас бердің ! Уа , Еркіндік , Қош келдің ! Өзегімді өртке ораған қоғамда Өз үйіме өзім өгей болам ба ?! Алшаң басып жүре алмаса алты алаш , Азаттығым , қадірің де жоқ онда ! ... Саған жету қиын болса қаншалық , Сақтап тұру қиынырақ одан да ! Алла берген азаттықтың әр сәті – Аманат қой Маған , Саған , Оған да ! Саясатқа сермей алмай семсерді , Езгі күнге тері қылдым еңсемді ! Желтоқсанда жалын атып жастығым , Құрсау болған темір қоғам теңселді ! Есте даңқы қыршындардың қалды ма ? Сексен алты ерлігім бе , ең соңғы ?! Уа , еркіндік , Құның немен өлшенді ?! Сені көксеп , Боздақтарым өлсе өлді ! Сенсің – менің ең ғажайып өлеңім , Ең шуақты , Ең шырайлы , Ең шерлі ! Әр таңыңды сүйіншілеп тұрайын Құдай берген ғұмырымда өлшеулі !​