3-тапсырма. Сөйлемдерден еліктеу сөздерді тауып жазып, түрлерін ажы- ратыңдар.разы1. Ол жүрісін кілт доғарып, жалт қарады. 2. Рақым өзіне-өзіболмай, дел-сал күйде жүр. 3. Тамағын апыл-ғұпыл жеп, жұмысынаасықты. 4. Аяш қаңқ ете қалды. 5. Гүлшаттың ызыңдаған даусыеміс-еміс естіледі. 6. Тарсыл-гүрсіл дауыстан аспан шайқалды, белінетиген соққыдан жер теңселді. 7. Амал жоқ, сықырлауық орындыққасылқ ете түскенім әлі есімде. 8. Етпеттеп біріне-бірі жақын келгенде«ыр-р, ыр-р» етісіп, тістерін тигізіспей қағысып өтісті. 9. Үрпекжүн, сап-сары, доп-домалақ кішкентай балапандар шиқ-шиқ етіпенелерінің аяғының астында ерсілі-қарсылы шауып жүр. 10. Артжағындағы жол бойында қыбыр еткен жан жоқ, тым-тырыс сияқты.​

Домбыра — қазақ халқының ең кең тараған екі ішекті, көп пернелі музыкалық аспабы. Ол – қазақтар өмірінде маңызды орын алатын, өзіндік музыкалық сипаты бар аспап. Алғаш эпикалық дәстүр шеңберінде жыр, толғау, термелерді сүйемелдеуге қолданылған домбыра кейін аспаптық шығарма – күй жанрының қалыптасуына ықпал еткен.

Домбыра дыбыс өткізгіштігі жоғары қарағай, дыбыс жаңғырту қасиеті бар тұт, қатты жынысты үйеңкі, емен секілді киелі ағаштардан, негізінен, екі түрлі әдіспен – құралып немесе ойылып (шауып) жасалады. Құрама домбыралардың шанағы жұқа тілшелерден құралып жасалса, бітеу домбыра тұтас ағаштан ойылады.

Домбыра құрылысы бірнеше бөліктен тұрады: басы, құлақтары, пернелер, мойын, шанақ, бетқақпақ, ілгек және ішектер. Сондай-ақ, оның көптеген қосымша бөлшектері бар (тиек, кемер ағаш, тұжым ағаш, бастырма, ойық, қалқа, түйме, өрнек, желкелік). Домбыра тиегі үш түрлі болады (шайтан тиек, негізгі тиек, табалдырық тиек).

Домбыраға қосалқы ішек тағылуы және ішекті қос-қостан тағу ол кездегі музыкант орындаушылардың аспаптың үнін жетілдіруді мақсат етіп, үнемі ізденіс үстінде болғанын көрсетеді.
Ішкі ішектер сыртқылармен унисон түрінде күйге келтіріледі де, аспаптың даусын күшейте түседі.