Тіл біткен жүрер менің атымды атап…»эссе​

Бір таудың алпыс сегіз саласы бар,
Он екі жанында қаласы бар.
Бау-бақша түрлі өсімдіктер,
Барлығын билеп тұрған анасы бар.
/Алпыс сегіз тамыр, он екі мүше/.

Бір "әліп” мұнарадай көзім көрген,
Екі "мәт”, екі "сәкін” оған ерген.
Болғанда "иа”ден камал, нұрдан гауһар,
Болады кім данышпан мұны білген.
/Адам, көз, жас, екі құлақ,cөз/.

Бір қария жерде де емес, көкте де емес,
Болғанда түбі терең, аузы кемеш.
Ішіне ит түссе де арам емес.
/Көз/.


Екі бала қатар тұрса да,
Бірін-бірі көрмейді.
/Көз/.


Алпыс кісі аяқтасты,
Ертеменен таяқтасты.
/Кірпік/.


Екі тақта арасында
Қимылдайды қызыл тақта.
/Тіл/.


Туғаннан біргемін
Бірақ санын білмеймін.
/Шаш/.


Күмбір-күмбір қарағым,
Қартайғанша жарадың.
/Құлақ/.


Бес көсеуім басы ақ күміс.
/Саусақ/.