Составте небольшой рассказ по первой части тараса бульбы

Приехали из академии остап и тарас сразу начал мерится силой с старшим сыном как его останавливает мама сыновей.тарас видит в сыновьях добрых казаков но тем не менее называет андрия мазунчиком т.е. маменькином сынком,т.к. он не вступил в драку с отцом а был рядом с матерью.затем т.бульба говорит что конь и поле-лучшая наука для них,а не академии и скоро он вместе с ними отправился в сечь,несмотря на горечь матери.она ведь только их встретила и их не было долгое время а они сразу уехали.

Отарасе бульбе, , почему то стараются мало упоминать или не упоминают вообще, вроде как за мало достоверностью сведений. единственный, кто не побоялся написать о нем большую повесть, был вроде бы гоголь, который много писал о простом народе, и даже с мистической точки зрения, простого мирянина. но известно, что именно он направил деятельность запорожской сичи именно по пути духовной-православной борьбы за освобождение и независимость, и установил с сподвижников, строгие правила на сичи, например: "безбрачия, сухой закон и наказание за пьянство и многие другие", то есть укрепил и даже, то почему он был предан и кем, и как погиб, тщательно умалчивается и постепенно в их ряды, стали проникать тайные , латинства и шляхетства с панами, они то и строили тайно козни, и чинили разлад, и предательство. про дубну, не буду отвечать, так как точно не помню, надо смотреть достаточно посмотреть на современную политику и жизнь на украине, то она ничем не отличается от тогдашней, по которой и была организована постепенно борьба запорожских по одному наименованию "бульба", можно судить откуда происходил тарас, ведь "бульбашами" зовут вроде бы беларуссов, которые тогда также входили в состав речи посполитой и боролись за освобождение. сейчас беларуссию, опять хотят ввергнуть в хаос и рабство, чтобы сделать холопами, и превратив в скотов, которые бы служили европе и латинству.

Джек Лондон, (Джон Гриффит) (12.1.1876, АҚШ, Сан-Франциско қаласы — 22.11.1916, Сан-Франциско маңы, Глен-Эллен мекені) — америкалық жазушы. Өгей әкесінің қолында тәрбиеленген. Жас кезінде зауыт, фабрика, электр станцияларында түрлі жұмыстар істеген. Әдеби шығармалар жазумен 17 жасынан шұғылдана бастаған. 1893 ж. “Сан-Франциско дауысы” газетінде тырнақалды туындысы “Жапон жағалауындағы Тайфун” атты очеркі басылды. Сонан кейін көптеген әңгімелері, повестері, романдары жарыққа шыға бастады.Жазушы шығармаларындағы биік белесі — “Мартин Иден” (1909, қазақ тілінде 1968) роман-биографиясында автордың өзіндік тұлғасы, қоғам мен қоршаған ортаны тануы, шығармашылық өнер жөніндегі ойлары көрініс тапқан. Кейіннен Лондон шығармаларын Мұхтар Омарханұлы Әуезов, М. Дәулетбаев, Б. Омаров, т.б. қаламгерлер аударған. Әуезовтің “Көксерек” повесінен канадалық жазушы Эрнест Сетон — Томпсонның “Винипег қасқыры” мен Лондонның “Ақ азу” атты шығармаларының әсері байқалады. Мұның өзі қазақ көркемсөз өнерінің әлем әдебиетімен сабақтаса дамығанын көрсетеді. Лондон шығармалары бұрынғы Кеңестер Одағы аумағында көп аударылып, кең тараған.Шығармалары: “Қасқырдың баласы” (1900) “Оның әкесінің құдайы” (1901) “Аяздың балалары” (1902) “Қар қызы” (1903) романы “Ақ азу” (1906, қазақ тілінде 1938 — 48) повесі “Жолда жүрген жолаушылар үшін” (1899, қазақ тілінде 1961) “Солтүстік жорығы” (1900, қазақ тілінде 1960) “Тыртық адам” (1900, қазақ тілінде 1960) “Өмірге құштарлық” (1900, қазақ тілінде 1951)* “Мың дюжина” (1903, қазақ тілінде 1927 — 51) “Темір өкше” (1912) “Айлы алқап” (1913) “Үлкен үйдің қожасы” (1916)

Объяснение:БОЛДЫ!