Наш дзядзька, мілы наш Антоні, быў вельмі важкадышаным і мудрым чалавекам. У яго была вялікая сям'я, і ён заўсёды прыкладваў вялікія сілы і ўладымасці, каб стварыць гарманію і спакой у сваім доме. Дзядзька Антоні быў дзекаром і ён ведаў усецці сваёй сям'і. Як старэйшы чалавек ў сям'і, ён вучыў сваіх жанчын і дзецей ціхамі і прытульнымі мудрастямі.
Адзін раз, калі мне было толькі 10 гадоў, дзядзька Антоні сказаў мне апавяданне пра справавачніка лісу. Ён расказаў мне, што гэты справавачнік быў моцны і жорсткі, але таксама быў чалавечным і лагодным. Ён навучаў сваіх жывёл і птушак усёму, чаго яны патрабуюць, каб выжыць у лісе. Справавачнік заўсёды падтрымліваў гармонію ў лісе, не даючы нікому крыўды або змагання ў свой чужы дом.
Дзядзька Антоні паказаў мне, што мы павінны браць прыклад з гэтага справавачніка лісу і старацца стварыць гармонію ў нашым свеце. Ён навучаў мяне, што трэба дапамагаць аднаму аднаму і не забываць аб міласэрнасці і даброты.
Гэта апавяданне навучае нас важным рэчам у жыцці. Даброта і лагоднасць - гэта сутнасць чалавечага быцця. Мы павінны старацца зразумець і падтрымліваць адзін аднаго, як гэта рабіў дзядзька Антоні. Толькі так мы зможам узмірна змяніць свет да лепшага.
Дзядзька Антоні быў прыкладны чалавек, які паказваў лагоднасць, мудрасць і дабро. Я маю шчасце мець яго ў нашай сям'і і разам з ім я ўчуся быць лепшым чалавекам. Я веру, што калі прыняць яго ўзор мудрасці і трымацца яго падзей, мы зможам стварыць лепшы свет для нас і нашых наступных пакаленняў.
Такім чынам, дзядзька Антоні быў мудрым і дабраславеным адзінай апошняй сім'ёй. Я вельмі шаную яго лагоднасць і стараюся ўзяць з яго прыклад. Памяркоўваючы аб яго сказанні, я разумею, што даўно трапіў праз наш трудны свет ад разламленьня. Вельмі шчаслівы і з'яўлеюся пад золатаым небам Беларуссі, дзе сям'я і сумны дзекар Жыве. Я хочу быць такім колькасцю так, як сітные абразы цывілізацыі. Даслаў да Бусла скромны паэт, XmlNode-як птушка на дрэнпалях дзетак.
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Складзіце сачыненне-апавяданне на тэму «Наш дзядзька, мілы нашАнтоні...»,
Адзін раз, калі мне было толькі 10 гадоў, дзядзька Антоні сказаў мне апавяданне пра справавачніка лісу. Ён расказаў мне, што гэты справавачнік быў моцны і жорсткі, але таксама быў чалавечным і лагодным. Ён навучаў сваіх жывёл і птушак усёму, чаго яны патрабуюць, каб выжыць у лісе. Справавачнік заўсёды падтрымліваў гармонію ў лісе, не даючы нікому крыўды або змагання ў свой чужы дом.
Дзядзька Антоні паказаў мне, што мы павінны браць прыклад з гэтага справавачніка лісу і старацца стварыць гармонію ў нашым свеце. Ён навучаў мяне, што трэба дапамагаць аднаму аднаму і не забываць аб міласэрнасці і даброты.
Гэта апавяданне навучае нас важным рэчам у жыцці. Даброта і лагоднасць - гэта сутнасць чалавечага быцця. Мы павінны старацца зразумець і падтрымліваць адзін аднаго, як гэта рабіў дзядзька Антоні. Толькі так мы зможам узмірна змяніць свет да лепшага.
Дзядзька Антоні быў прыкладны чалавек, які паказваў лагоднасць, мудрасць і дабро. Я маю шчасце мець яго ў нашай сям'і і разам з ім я ўчуся быць лепшым чалавекам. Я веру, што калі прыняць яго ўзор мудрасці і трымацца яго падзей, мы зможам стварыць лепшы свет для нас і нашых наступных пакаленняў.
Такім чынам, дзядзька Антоні быў мудрым і дабраславеным адзінай апошняй сім'ёй. Я вельмі шаную яго лагоднасць і стараюся ўзяць з яго прыклад. Памяркоўваючы аб яго сказанні, я разумею, што даўно трапіў праз наш трудны свет ад разламленьня. Вельмі шчаслівы і з'яўлеюся пад золатаым небам Беларуссі, дзе сям'я і сумны дзекар Жыве. Я хочу быць такім колькасцю так, як сітные абразы цывілізацыі. Даслаў да Бусла скромны паэт, XmlNode-як птушка на дрэнпалях дзетак.