Как композитор подчеркивает трусливый характер фарлафа

Өнердегі жанр – шығармалар жиынтығы. олар образдық мазмұны мен көңіл - күйіне және көркемдеуші құралы мен орындау техникасына байланысты ерекшеленеді. түрлі жанрлар әр түрлі тарихи кезеңдерде қалыптасып, отырған. кейде олар өзгеріске ұшырап, жаңа жанрларға ауысып тіпті ұмытылып та кетеді. әрбір халықта өздеріне тән жанрлық ерекшелігі бар. қазақ мәдениетінде сондай ерекше жанрлардың бірі – күй. күй – ң терең сезімі мен ой толғауын жеткізе алатын музыкалық шығарма. «той бастар» атауымен аталған күйлер мен әндер мерекелік көңіл - күйді көрсетсе, «ақжелең» жанрындағы күйлер тобы әйел образындағы лириканы бейнелейді. ал, «қосбасар» атты күйлер мұң мен шерді толғайды. «қайран, өттің дүние! » - ң өмірмен қоштасуы немесе өткінші дүниеге арналған күйлер. «толғау» күйлер - ежелгі аспаптық музыкамыздағы өмір жайлы фәлсафалы ой қозғайтын жанрлардың бірі. қобыз аспабында орындалатын ықластың «кертолғау» атты күйі қас - қағым өмірдің ағымын бейнелейді. қазақ халқы «қамшының сабындай қысқа ғұмыр» немесе «бес күндік өмір» деп теңеу айтқан. бұл күйде көзді ашып жұмғандай өте шығатын өмірді елестеткендей әсер қалдырады. созылмалы мұңды әуен, салмақты да сабырлы ырғақ, қарт қобыздың қоңыр дыбысы ң қайғы - шерінен тіл қатқандай.

Период активного формирования узбекской эстрадной музыки начался со второй половины ХХ века. На ее развитие большое влияние оказывали как тенденции мировой эстрадной музыки, так и творчество мастеров искусства узбекского музыкального фольклора. Эстрадная музыка, будучи самой массовой формой музыкального творчества, конечно же не может не отражать процессы, происходящие в обществе. Исторические этапы развития жанрово-стилевых особенностей узбекской эстрадной музыки неразрывно связаны с культурными, социальными и экономическими изменениями, происходившими в стране. К началу 90-х годов узбекская эстрада смогла приобрести свои специфические, особенные и многогранные черты, которые заложили основу для дальнейшего и плодотворного ее развития на современном этапе. Традиционные описательно-исторические методы не в состоянии полноценно и объективно отразить современные тенденции популярной музыки, что требует дальнейшего теоретического обоснования и разработки новых методологических подходов к изучению и систематизации современной эстрадной музыки.