Гиджак - Орта Азия халықтарының (тәжіктер, түрікмендер, өзбектер, ұйғырлар) ішекті, садақпен ойнайтын аспабы, парсы Кеманшысының жақын туысы. Аспаптың корпусы шар тәрізді (асқабақтан, үлкен жаңғақтан, ағаштан немесе басқа материалдардан жасалған) былғарымен қапталған. Гиджак жолдарының саны өзгермелі, көбінесе үшеу. Үш ішекті гиаканың күйін келтіру кварталы, әдетте - es1, as1, des2 (E-жазық, бірінші октаваның A-жазығы, D-екінші октаваның жазықтығы). Аспаптың диапазоны шамамен бір жарым октаваны қамтиды.
Ойнау кезінде гижак тігінен ұсталады, садақ тәрізді садақпен ойналады. Қазіргі заманғы гиджактардың төрт ішегі бар.
Гиджакты біздің заманымыздың 11 ғасырында ортағасырлық парсы ғалымы, философы және дәрігері Авиценна ойлап тапқан еді
1. Плач по умершему человеку называется
жоктау.
2. Слова плача сочиняют родственницы покойного.
3.Поминки по усопшему в византийско-славянской христианской традиции проводятся трижды. Первые поминки — в день похорон, то есть на третий день, принимая за первый день отсчёта сам день смерти, даже если она наступила незадолго до полуночи; вторые поминки — на девятый день, и третьи — на сороковины (40 дней).
4.Ас – поминки, которые казахи проводят через год после кончины человека. Эту традицию также называют «ас беру» (большое угощение), «ас өткізу» (проведение поминок). Традиция «ас» по праву занимает место среди самых древних.
5.конил айту.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Подготовить сообщение жизнь и творчество э. уэббера .