Полезные ископаеммые ставропольсього края

Андроповский, Апанасенковский, Арзгирский, Белый уголь, Благодарненский, Боргустан хребет, Буденновский, Георгиевский, Грачевский, Железноводск, Изобильненский, Ипатовский, Кинжал, карьер, Кисловодские каменоломни, Кочубеевский.

Қызыл кітапқа енген жануарлар (омыртқалылар)

1-категория. Құланның бұл түршесі Үстіртте мекендеген, ал XX ғасырдаң 30-жылдары ол жерден жойылып кетті. Қазақстанның басқа шөлді аудандарында басқа түршесі – қазақстан құланы мекендеген, бірақ ол 30-жылдары біржола жойылды. 1953 жылы Түркменстаннан Арал теңізіндегі Барсакелмес аралына әкелінген құландар көбейіп, 1982 жылдан бастап Іле аңғарына, Бетпақдала мен Шығыс Каспий өңіріне жіберілді.

Тоғай бұғысы

1-категория. Жойылып бара жатқан Орта азиялық түрше. Ертеде Қазақстанда Сырдария мен Іле өзендерінің бойында мекендеген, бірақ 60-жылдардың ортасында толықтай жойылған. 1981 жылы Тәжікстаннан бірнеше бұғы әкелініп, оларды Іле өзенінің сол жағалауында орналасқан Қарашеңгел аңшылық шаруашылағына жіберілді. Саны 200-ге жетіп, одан ары қарай өсуде. Бұл бұғыларды Сырдария мен Іле өзенінің бойында тіршілік мекені әлі де болса сақталған жерлерге жіберу керек.

Қарақұйрық

3-категория. Ертеде шөлді аймақта көптеп кездескен, бірақ қасақылыққа байланысты оның саны 200 мыңнан (30-жылдары) 10 мыңға (70-жылдары) дейін кеміді және көп жерлерде ол кездеспейтін болды. Түрді Қызыл кітапқа тіркеген соң оның саны тұрақталып, жан-жақты қорғалатын жерлерде өсе бастады. Қазір Қазақстанда 30-50 мыңдай қарақұйрық бар. Қорғалатын жаңа территориялар ашу керек.

Үстірт арқары

3-категория. Тек Үстірт пен Маңғыстауда ғана мекендейді. 70-жылдары саны 7-10 мыңнан 1-4 мыңға дейін кеміді, бірақ Үстірт қорығын және 2 қорықша (Ақтау-Бозашы мен Қарагие-Қаракөл) құрылғаннан соң саны өсіп, 1991 жылы 5,5 мың басқа жетті. Бұл түршенің шектелген санын пайдалану жөнінде тәжірибелер жүргізу басталды. Үстірт қорығының территориясын кеңейтіп, бірнеше қорықшалар ұйымдастыру керек.

Алтай арқары

1-категория. Тек Алтайда ғана кездеседі. Ол жерде шамамен 80-дей арқар мекендейді, яғни бұл түрше жойылып кету шегіне жақын тұр. Негізгі себеп – қасақылық және арқарлар тіршілік мекенінде пәрменді түрде мал жаю. Мал жаюды шектеп, Күршім жотасының оң жақ беткейінде Марқакөл қорығының жеке бөлімшесін ашу керек.

Қызылқұм арқары

1-категория. Қазақстанда Қызылқұмда мекендейді, бірақ ол жерде жойылып кетуі де мүмкін. Өйткені 70- жылдардан бастап бірде-бір рет кездеспеген. Себебі басқа да тұяқтыларға әсер ететін факторлар – қасақылық және үй малдарын көптеп жою. Бұл түршені питомниктерде қолдан өсіруді бастау және алынған төлдерді қорғалатын территорияларға жіберу мезгілі жеткен сияқты. Оларды қорғау үшін Қызылқұм қорығы мен бірнеше қорықшалар ұйымдастыру керек.

Қазақстан арқары

1-категория. Орталық Қазақстанның аласа қырат жоталарында мекендейді. 60-жылдары саны мен таралу аймағы қасақылық пен тіршілік етуге жарамды мекендердің тарылуына байланысты қысқарды. 90-жылдардың ортасына қарай оның саны 12 мыңға дейін өсіп, бұл түршені белгілі бір қорғалатын жерлерде олардың шектелген санын пайдалану жөнінде тәжірибелік жұмыстар басталды. Қорықшаларда арқарларды қорғауды күшейтіп, далалық қорықтар құрып, оларды Ұлытауға қайтадан жерсіндеру керек.

Тянь-Шань арқары

2-категория. Тянь-Шань мен Жоңғар Алатауында тараған. Бұл түршенің саны шапшаң төмендеп, қазір оның саны 1,5 мыңнан аспайды. Себеп-ері – басқа  арқарларға әсер ететін факторлар. Ақсу-Жабағылы қорығына жақын жатқан арқардың қыстайтын жерлерін қосу, көршілес Қаратау жотасында бұл қорықтың бөлімшесін ашып, Жоңғар Алатауында қорық құруды жеделдету керек.

Қаратау арқары

1-категория. Тек Қазақстанда Қаратауда ғана мекендейтін бұл арқар қазіргі кезде толық жойылу шегінде, бар-жоғы 100-150-дей басы сақталған. Осындай өзіне тән ерекшелігі бар жануарды сақтап қалу үшін жеделдетіп Қаратау қорығын және осы жотаның солтүстік-батыс шетінде қорықшалар ұйымдастыру керек.

 

1-категория – жойылып бара жатқан;

2-категория – саны жылдан-жылға күрт азайып бара жатқан;

3-категория – сирек кездесетін;

4-категория – ғылыми тұрғыдан толық зерттелмеген;

5-категория – қалпына келтірілген түрлер.

Объяснение:наверное понятно )))

Несовершеннолетние герои Все вышеперечисленные герои Великой Отечественной войны и их подвиги были забыты. Однако всех их надо помнить. Они сделали все возможное, чтобы приблизить день Победы. Однако не только взрослые сумели проявить себя. Есть и такие герои, которым не исполнилось даже 18 лет. И именно о них речь пойдет дальше. Наравне со взрослыми в боевых действиях участвовало несколько десятков тысяч подростков. Они так же как и взрослые погибали, получали ордена и медали. Образы некоторых были взяты для советской пропаганды. Все они герои Великой Отечественной войны, и их подвиги были сохранены в многочисленных рассказах. Однако следует выделить пятерых подростков, которые получили соответствующее звание. Не желая сдаваться в плен, взорвал себя вместе с вражескими солдатами Марат Казей родился в 1929 году. Произошло это в деревне Станьково. До войны успел окончить всего лишь четыре класса. Родители были признаны «врагами народа». Однако, несмотря на это, мать Марата еще в 1941 году стала прятать партизан у себя дома. За что и была убита немцами. Марат с сестрой ушли в партизаны. Марат Казей постоянно ходил в разведку, принимал участие в многочисленных рейдах, подрывал эшелоны. Им была получена медаль «За отвагу» в 1943 году. Он сумел поднять своих товарищей в атаку и пробиться сквозь кольцо врагов. При этом Марат был ранен. Рассказывая про подвиги героев Великой Отечественной войны, стоит сказать, что погиб 14-летний боец в 1944 году. Случилось это при выполнении очередного задания. Возвращаясь из разведки он со своим командиром былы обстреляны немцами. Командир погиб сразу, а Марат стал отстреливаться. Уходить ему было некуда. Да и возможности как таковой не было, так как он был ранен в руку. Пока не закончились патроны, он удерживал оборону. Потом взял две гранаты. Одну кинул сразу, а вторую держал до того момента, пока не подошли немцы. Марат взорвал себя, убив таким образом еще нескольких противников. Марат Казей был признан Героем в 1965 году. Несовершеннолетние герои Великой Отечественной войны и их подвиги, рассказы о которых распространенны в достаточно большом количестве, останутся в памяти надолго. Героические поступки 14-летнего парня Партизан-разведчик Валя появился на свет в селе Хмелевка. Произошло это в 1930 году. До захвата села немцами окончил всего 5 классов. После этого стал заниматься сбором оружия, боеприпасов. Он передавал их партизанам. С 1942 года стал разведчиком у партизан. Осенью им было получено задание уничтожить начальника полевой жандармерии. Задание было выполнено. Валя совместно с несколькими своими сверстниками взорвал две вражеские машины, убив семерых солдат и самого начальника Франца Кенига. Около 30 человек было ранено. В 1943 году занимался разведкой места расположения подземного телефонного кабеля, который впоследствии был успешно подорван. Валя также принял участие в уничтожении нескольких эшелонов и складов. В этом же году, находясь на посту, юный герой заметил карателей, которые решили устроить облаву. Уничтожив вражеского офицера, Валя поднял тревогу. Благодаря этому партизаны подготовились к бою. Погиб в 1944 году после боя за город Изяслав. В том сражении молодой воин получил смертельное ранение. Звание героя им было получено в 1958 году. Чуть-чуть не хватило до 17 лет Какие еще герои Великой Отечественной войны 1941-1945 года должны быть упомянуты? Разведчик в будущем Леня Голиков родился в 1926 году. С самого начала войны, добыв себе винтовку, он ушел в партизаны. Под видом нищего парень обходил деревни, собирая данные о противнике. Всю информацию он передавал партизанам. В отряд парень вступил в 1942 году. За весь свой боевой путь принял участие в 27 операциях, уничтожил около 78 солдат противника, подорвал несколько мостов (железнодорожных и шоссейных), взорвал около 9 машин с боеприпасами. Именно Леня Голиков подорвал машину, в которой ехал генерал-майор Ричард Витц. Все его заслуги полностью перечислены в наградном листе. Вот такие вот несовершеннолетние герои Великой Отечественной войны и их подвиги. Дети порой совершали такие подвиги, на которые и у взрослых не всегда хватало мужества. Леню Голикова было решено наградить медалью «Золотая звезда» и званием Героя. Однако получить их он так и не смог. В 1943 году боевой отряд, в котором состоял Леня, был окружен. Вышли из окружения всего несколько человек. И Лени среди них не было. Он был убит 24 января 1943 года. До 17 лет парень так и не дожил. Погиб по вине предателя Редко вспоминали о себе герои Великой Отечественной войны. И их подвиги, фото, образы остались в памяти у многих людей. Саша Чекалин один из таких. Родился он в 1925 году. В партизанский отряд вступил в 1941 году. Прослужил в нем не больше месяца. В 1941 году партизанский отряд нанес существенный урон силам противника. Горели многочисленные склады, автомашины постоянно подрывались, поезда шли под откос, часовые и вражеские патрули регулярно исчезали. Во всем этом принимал участие