Почему энергию следует беречь

Общее количество энергии во Вселенной и на Земле безгранично огромно, но мы все чаще говоримо том, что её не хватает. Почему? Потому, что использованную энергию не вернуть, а 80% используемой энергии люди черпают из природных ресурсов, запасы которых на Земле ограничено и они либо совсем не могут быть восстановлены (как, например, уран, составляющий основу ядерного топлива) , либо для их образования требуются сотни тысяч и миллионы лет (торф, нефть, уголь) , которых у человечества просто нет. Потому и получили они название невозобновляемых ресурсов. Человечество расточительно тратит ресурсы, восстановить которые не под силам ни ему ни даже природе.

Человечеству еще предстоит научиться (и это время близко! ) получать всю необходимую энергию из возобновляемых источников, таких как Солнце, ветер, вода… Но для этого ему нужно время. А пока нам нужно экономно (или как сегодня принято говорить – эффективно) расходовать энергию, бережно относиться к природе – тогда нам хватит времени, чтобы полностью перейти к получению энергии из возобновляемых источников.

Перенесение Константином Великим резиденции римских императоров в Византию, имевшее последствием распад Римской империи на две части и обособление Востока от Запада, составляет одно из важнейших событий Всемирной истории вообще и истории искусства в частности. Тогда как Древний Рим под влиянием нашествия варваров на Италию и разложения всего строя античной жизни быстро утрачивал своё величие, новая столица приобретала все большее и большее значение, и вскоре сделалась средоточием блестящей цивилизации, распространившейся отсюда на весь Восток и даже на западные страны.

Құнды заттар, құнды ақпарат, басқа адамның құнды қасиеттері. Әр нәрсенің өз құндылығын білгенмен, біз өз құндылықтарымызға назар аудара бермейміз - жан-дүниеміздің құндылықтарына.

Ойланып көріңізші, сіздің қандай құндылықтарыңыз бар? Сіз өзіңізді ақылды, инабатты, тәрбиелі, парасатты, адамгершілігі, түсінігі мол және т.б. керемет қасиеттерге ие адаммын деп ойлауыңыз мүмкін. Бұның бәрі құнды қасиеттерге жатады.

Сіз ата-анаңызды, туыстарыңызды, достарыңызды, туған жеріңізді, еліңізді, ұлтыңызды шексіз сүюіңіз мүмкін. Бұл да адамның ерекше жақсы көретін құндылықтары.

Сіздің үйіңіз, материалды жағдайыңыз, жұмысыңыз, айналысатын ісіңіз, хоббиіңіз, шығармашылығыңыз да құндылықтар қатарында.

Болмысыңыз бен пішініңіз, сұлулығыңыз, сымбаттылығыңыз - құндылықтың бір түрі.

Сонымен қатар, іске аспай жатқан құндылықтар да болады: үйлену, тұрмыс құру, ата-ана болу, өмірде өз орныңды табу, сыйлы адам болу, тұлға ретінде мойындалу да құндылықтар.

Аналар үшін баласы үлкен құндылық. Сол себепті баласы жайлы жаман сөз естісе, ескерту алса, анасының жүрегі жараланады, ашуға салынады, айтқан адамға өмір бойы ренжіп, ашуланып, тіпті төбелесуге дейін баратындар бар.

Ал енді сол реніш пен ашуға келдік, негізінде осы эмоциялар басқаның біздің құндылықтарымызға тіл тигізгенінен болады екен. Мұны біз ешқашан ойланбаймыз. Адам сенің ашуыңа тиді, ренжітті, аяғында ұрсып тыңдыңдар. Ал негізі ойлана келсек, ол сіздің қандай да бір құндылығыңызды жалмап өтуі мүмкін.

Әр адам өз құндылығын анықтап алған кезде реніштің қайдан шығатыны анықтала бастайды. Сол кезде адамды кешіру де жеңілдейді.

Мысалы, сіз бір адамның шығармашылығын сынға алдыңыз. Ол азар да безер болып, сізге ренжіді. Неге? Өйткені, ол үшін оның шығармасы оның құндылығы. Ол оған жанын салды. Ал сізге бұл тіптен құндылық болмауы мүмкін. Егер ол адам сізді кешіргісі келсе, ол сол құндылығына тағы бір назар аударып, оны жақсарту үшін тағы жұмыс істеу керектігін түсінуі керек. Бұл өмірде болатын т.б. реніштер мен ашуларға да байланысты.

Адам бойында мыңдаған құндылық бар. Бірақ біреу менің құндылығыма тиісті деп ренжіп жүре беруге болмайды. Құндылығыңыздың кем-кетік тұстарын анықтаңыз, ол әлі де жөндеуді талап ететін шығар, немесе құндылығыңыздың кішкене бағасын түсіріп, адамды кешіріңіз.