Найдите в тексте глаголы найдите в тексте глаголы. определите их спряжение. смотрю на тающую глыбу, на отблеск розовых зарниц, а умный кот мой ловит рыбу и в сеть заманивает птиц.

Смотрю - 1спр   ловит 2 спр заманивает 1 спр.

Смотрю 1спр. ловит 2 спр. заманивает 1 спр

Қазақстан тәуелсіздігінің нығаюына, оның өркениетті және демократиялық мемлекет ретінде дамуы – халықтың рухани жаңғыруына (консолидациясы) негізгі себеп болды. Бұл тағдыр жазуымен тарихи Отанынан шеттеп қалған біздің отандастарымызбен өмірдің барлық салалары бойынша тығыз байланыс жасауға мүмкіндік жасауда да ерекше.

Қазіргі кезеңде Қазақстаннан сырт аймақтарда бұрынғы КСРО-ның 14 республикасында және әлемнің 25 мемлекетінде 5 млн.-ға жуық қазақтар әлі де алыс және жақын шет елдерде тұрып жатыр. Әлемнің әр елінде қазақтар әр түрлі саяси, экономикалық, мәдени және әлеуметтік статусқа ие. Қазақтар тұрақты тұрғын (резидент) ретінде Ресей, Түркия, Қытай, Монғолия, Өзбекстан, Батыс Еуропа мен АҚШ-тың кейбір штаттарында тұрады. Қазақ ирредентасы және диаспорасының өмір сүріп жатқан мемлекеттерімен қатынас жасау біздің мемлекетіміздің маңызды компоненттердің бірі болып табылады. Қазақстанның аталған мемлекеттердегі қазақ диаспорасымен қарым қатынасы қазақ халқының шетелдегі ұлт ретіндегі әрі қарай өркендеуіне ықпал етеді. Алғаш рет қазақ тарихнамасында Тайванның қазақ диаспорасының тарихындағы орны мен маңызы туралы мәселе қаралды. Ол 1996 жылғы шетелдік қазақ, Тайван университетінде қазақ жастарының оқуына мүмкіндік жасаған Дәлелхан Жаналтаев ақсақалдан алынған мәліметтер болатын.

Қытай қазақтары. Олардың саны, тұрмысы, ұлттық салт-дәстүрлердiң сақталу ерекшелiгi

Қазақ диаспорасының бір бөлігі Қытай Халық Републикасында тұрады. Әдете оларды «Қытайдағы қазақтар» немесе «Қытай қазақтары» деп атаймыз. «Қытай қазақтары» дегеніміз ҚХР-ның азаматтығын алған қазақтар. Олардың жалпы саны 1990 жылғы санақ бойынша 1 мил. Аса боласа, Қазіргі дерек бойынша Қытайда 1 млн. 500 мыңнан астам қазақ ұлтты азаматтар тұрады. Олар негізінен ҚХР Шыңжан Ұйғыр автономиялы аудан Іле қазақ (СУАР) автономиялы облысына қарасты Іле, Тарбағатай және Алтай аймақтарында тұрады. Бұдан басқа қазақтардың біраз бөлігі Үрімжі, Шықызы, Күйтін қалаларында, Санжы Хэйзу (Дүнген) автономиялы облысының Мори қазақтар мекендейтін аумағында, Құмыл (Хами) аймағының Баркөл жерінде және Аратүрік (Ийуы шян) аудандарында тұрады, Шыңжанның шығысындағы Гансу өлкесінің Ақсай қазақ автономиялы ауданында және Пекин қаласында тұрады

Амежду тем в ту самую по шоссе усердно и безостановочно шагал какой-то великан, с мешком за плечами с длинной палкой в руках. это был герасим. он спешил без оглядки, спешил домой, ке себе в деревню, на родину. утопив бедную муму, он прибежал в свою каморку, проворно уложил кой-какие пожитки в старую попону, связал ее узлом, взвалил на плечо да и был таков. дорогу он хорошо заметил еще тогда, когда его везли в москву; деревня, из которой барыня его взяла, лежала всего в двадцати пяти верстах от шоссе. он шел по нем с какой-то несокрушимой отвагой, с отчаянной и вместе радостной решимостью. он шел; широко распахнулась его грудь; глаза жадно и прямо устремились вперед. он торопился, как будто мать-старушка ждала его на родине, как будто она звала его к себе после долгого странствования на чужой стороне, в чужих только что наступившая летняя ночь была тиха и тепла; с одной стороны, там, где солнце закатилось, край неба еще белел и слабо румянился последним отблеском исчезавшего дня, - с другой стороны уже вздымался синий, седой сумрак. ночь шла оттуда . перепела сотнями гремели кругом, взапуски перекликивались герасим не мог их слышать, не мог он слышать также чуткого ночного шушуканья деревьев, мимо которых его проносили сильные его ноги, но он чувствовал знакомый запах поспевающей ржи, которым так и веяло с темных полей, чувствовал, как ветер, летевший к нему навстречу - ветер с родины - ласково ударял в его лицо, играл в его волосах и бороде; видел перед собой белеющую дорогу - дорогу домой, прямую как стрела; видел в небе несчетные звезды, светившие его пути, и как лев выступал сильно и бодро, так что когда восходящее солнце озарило своими влажно-красными лучами только что расходившегося молодца, между москвой и им легло уже тридцать пять