Вынесці-унесці, уляцець- вылецець, загаварыць-замаўчаць, прыехаць-паехаць, прынесці-аднесці, пасвятле.ць-пацямнець.абазначце ў іх прыстаўкі

Вынесці унесці уляцець вылецець загаварыць замаўчаць прыехаць паехаць прынесці аднесці пасвятлець пацямнець

Лирика Тютчева занимает особое место в русской поэзии. В свежих и волнующе притягательных стихах Тютчева красота поэтических образов сочетается с глубиною мысли и остротой философских обобщений. Его лирика — это маленькая частица большого целого, но это маленькое воспринимается не отдельно, а находящимся во взаимосвязи со всем миром и в то же время несущим в себе самостоятельную идею.

Особое место в лирике поэта занимает тема человека и природы, нередко даже противоречивое единство человека и природы. Писарев отметил: «В сознание читателя Тютчев вошел прежде всего как певец природы...»

Василь дзяцел адзин з галоуных герояу рамана. малазямельник, бязбацькавич, ён хоча стаць гаспадарам, працаваць з цямна и да цямна, высильвацца, абы только стаць гаспадаром, цешыцца сакавитай зялёнай рунню, затым - туга налитыми каласами, каб пасля зжаць, абмалациць их и убачыць спечаны пульхны бохан хлеба на стала. у яго ёсць жаданне працаваць. але спачатку няма зямли. и таму ён адважваецца начат на беззаконны акт - арэ карчову зямлю ля цагельни. думка яго наконт падобнага учынку цвярозая и простая: чаму тыя багацеи могуць мець вялизны пляц зямли, а ён, бядняк, не можа. прага зямли ператварылася у хцивасць, у жаданне любыми спосабами яе займаць, начат цаной здрады каханай. зямля и багацце - у гэтым василь бачыу сваё шчасце.