Всем привет перевести текст с русского языка, на белорусский. Буду очень благодарен за и качество! 12.ПРЕДПРИИМЧИВОСТЬ И РИСК: СОЦИАЛЬНО-ПРАВОВЫЕ АСПЕКТЫ За многие годы нашего бытия слово «предприимчивость» зазвучало в полный голос. Жизнь заставила понять, что у истоков любого развития стоит инициативный, деловой, наход­чивый, творчески мыслящий, предприимчивый человек. Предприимчивость становится одним из решающих проведения реформ и ведущих признаков обновления общества. Одно­временно она является своеобразным «пусковым механизмом», обеспечивающим всесторон­нюю интенсификацию производства, особым мотором активности, придающим экономической системе надлежащий динамизм. Именно предприимчивость излечить такие болезни старого экономического поведения, как пассивность и инертность, нерешительность и ижди­венчество. Поэтому ее развитие становится лозунгом и задачей практической организаторской работы. Предприимчивость - черта личности, основанная на человека достигать конкретных целей в хозяйственной, социальной или иных сферах общественной жизни за счет своей инициативы, деловитости, изобретательности, самостоятельности, находчивости, готов­ности рисковать и нестандартности принимаемых решений. Стержнем ее как ведущего призна­ка экономического поведения хозяйствующих субъектов выступает новаторство в подходе к решению задач. Конкретные формы проявления предприимчивости, конечно, неодинаковы, во многом индивидуальны наиболее зримо это обнаруживается в ситуациях, сопряженных с риском. Многие активные действия содержат долю риска, но избежать его вообще невозмож­но. Большой успех без риска - это утопия. Во все времена социально-экономический прогресс зависел от смелости руководителя, его желания идти вперед. Деятельность хозяйственника, лишенного такой возможности, теряет черты предприимчивости, становится консервативной, чурающейся новшеств. В менеджменте, например, руководитель, избегающий принятия риско­ванных решений, считается опасным для организации, обрекающим ее на застой. Право на риск означает, по существу, право на собственную позицию, что заслуживает поддержки. Оно отно­сится к числу средств предупреждения рутины и косности и, использованное в разумных пре­делах, как правило, окупается результатами деятельности. У предприимчивости есть экономическая, юридическая и социально-психологическая стороны. Экономическая сторона ориентирована на реализацию определенного экономическо­го интереса. Но, чтобы гарантировать соблюдение этого интереса, его следует облечь в юриди­ческую форму. С точки зрения социально-психологического аспекта предприимчивость во многом обуславливается характером и темпераментом, а также уровнем общего развития лич­ности. Скажем, малообразованный человек в тисках предписаний, регламентирующих каждый его шаг, будет чувствовать себя удобно и даже комфортно, в то время как человека духовно зрелого угнетает даже сама мысль о невозможности проявить инициативу. Смысл обновления общества, в конечном счете, состоит в учете интересов, воздействии на них и управлении ими и через них. (А. Г. Кравченко)

В объяснении

Объяснение:

За многія гады нашага быцця слова «прадпрымальнасць» загучала ў поўны голас. Жыццё прымусіла зразумець, што ля вытокаў любога развіцця варта ініцыятыўны, дзелавой, знаходлівы, творча мысліць, прадпрымальны чалавек. Прадпрымальнасць становіцца адным з вырашальных правядзення рэформаў і вядучых прыкмет абнаўлення грамадства. Адначасова яна з'яўляецца своеасаблівым «пускавым механізмам», якія забяспечваюць ўсебаковую інтэнсіфікацыю вытворчасці, асаблівым маторам актыўнасці, якія надаюць эканамічнай сістэме належны дынамізм. Менавіта прадпрымальнасць здольная вылечыць такія хваробы старога эканамічнага паводзінаў, як пасіўнасць і інертнасць, нерашучасць і ўтрыманства. Таму яе развіццё становіцца лёзунгамі й задачай практычнай арганізатарскай работы.

Прадпрымальнасць - рыса асобы, заснаваная на здольнасці чалавека дасягаць канкрэтных мэтаў у гаспадарчай, сацыяльнай або іншых сферах грамадскага жыцця за кошт сваёй ініцыятывы, дзелавітасці, вынаходлівасці, самастойнасці, знаходлівасці, гатоўнасці рызыкаваць і нестандартнасці прымаемых рашэнняў. Стрыжнем яе як вядучага прыкметы эканамічнага паводзінаў гаспадарчых суб'ектаў выступае наватарства ў падыходзе да вырашэння задач.

Канкрэтныя формы праявы прадпрымальнасці, вядома, неаднолькавыя, шмат у чым індывідуальныя. Мабыць, найбольш бачна гэта выяўляецца ў сітуацыях, звязаных з рызыкай. Многія актыўныя дзеянні ўтрымліваюць долю рызыкі, але пазбегнуць яго наогул немагчыма. Вялікі поспех без рызыкі - гэта ўтопія. Ва ўсе часы сацыяльна-эканамічны прагрэс залежаў ад смеласці кіраўніка, яго жадання ісці наперад. Дзейнасць гаспадарніка, пазбаўленага такой магчымасці, губляе рысы прадпрымальнасці, становіцца кансерватыўнай, цураўся навін. У менеджменце, напрыклад, кіраўнік, пазбягаюць прыняцця рызыкоўных рашэнняў, лічыцца небяспечным для арганізацыі, які пакідае яе на застой. Права на рызыку азначае, па сутнасці, права на ўласную пазіцыю, што заслугоўвае падтрымкі. Яно адносіцца да ліку сродкаў папярэджання руціны і коснасці і, выкарыстанае ў разумных межах, як правіла, акупляецца вынікамі дзейнасці.

У прадпрымальнасці ёсць эканамічная, юрыдычная і сацыяльна-псіхалагічная боку. Эканамічны бок арыентавана на рэалізацыю пэўнага эканамічнага інтарэсу. Але, каб гарантаваць выкананне гэтай цікавасці, яго варта аблегчы ў юрыдычную форму. З пункту гледжання сацыяльна-псіхалагічнага аспекту прадпрымальнасць шмат у чым абумоўліваецца характарам і тэмпераментам, а таксама узроўнем агульнага развіцця асобы. Скажам, малаадукаваны чалавек у цісках прадпісанняў, якія рэгламентуюць кожны яго крок, будзе адчуваць сябе зручна і нават камфортна, у той час як чалавека духоўна спелага прыгнятае нават сама думка аб немагчымасці праявіць ініцыятыву. Сэнс абнаўлення грамадства, у канчатковым рахунку, складаецца ва ўліку інтарэсаў, уздзеянні на іх і кіраванні імі і праз іх.

Доброе утро, уважаемые школьники! Сегодня я буду играть роль школьного учителя и проведу с вами проверочную работу на тему "дзеепрыметнік". Давайте приступим к выполнению задания.

Вариант 1:
1. Пахла зямля, багата акропленая расою.
- дзеепрыметнік: пахла, багата

2. Любоў да прадмета заўсёды абумоўлена любоўю да настаўніка.
- дзеепрыметнік: абумоўлена

3. У доме асі падлога была непадмеценая і непамытая.
- дзеепрыметнік: непадмеценая, непамытая

4. Вясновы вецер радасна распростваў палотнішча, сатканае навек.
- дзеепрыметнік: радасна

5. На паляне, пакрытай буйнымі кроплямі расы, стаялі дзве казулі.
- дзеепрыметнік: пакрытай

Теперь отметим синтаксическую роль дзеепрыметнікіў в предложениях:
1. Стол быў накрыт белым абрусам.
- дзеепрыметнік: белым
- синтаксическая роль: указывает на состояние стола после действия "накрыть"

2. Спалоханы верабей сеў на галінку бэзу.
- дзеепрыметнік: спалоханы
- синтаксическая роль: указывает на состояние верблюда после действия "спалохаться"

3. Падмецены двор радаваў вока.
- дзеепрыметнік: падмецены
- синтаксическая роль: указывает на состояние двора после действия "падмець"

4. Дрэва павалена ў час навальніцы.
- дзеепрыметнік: павалена
- синтаксическая роль: указывает на состояние дерева после действия "паваляць"

5. Спацелы конь нехаця ішоў праз луг.
- дзеепрыметнік: нехаця
- синтаксическая роль: указывает на характер движения коня через луг

Теперь отмечаем дзеепрыметнікі независимого состояния:
1. Высушаны.
2. Агароджаны.
3. Ўцелы.
4. Ссівелы.
5. Перамогшыя.

А теперь дзеепрыметнікі зависимого состояния:
1. Крануты.
2. Склеены.
3. Куплены.
4. Насыпаны.
5. Вымакшае.

Слова, в которых есть суффикс "-ан-":
1. Астуджаны
2. За памножаны
4. Узараны
5. Вязаны

Теперь отмечаем предложения, в которых дзеепрыметнікі используются в краткой форме:
1. Тут уся зямля нашым духам прасякнута.
2. У цэнтры горада пастаўлен помнік партызанам.
3. Чыстым інеем пакрыты на гасцінцы беразняк.
4. Напісанае сачыненне якаў здаў сёння.
5. Прыйшла вядомасць пра выгоранне.

А теперь отмечаем, где необходимо писать раздельно:
1. (Не) абмалочанае збожжа.
2. (Не) праполаты.
3. (Не) сабраны гербарый.
4. (Не) ўзаранае вясною поле.
5. (Не) прынесенае віцем сачыненне.

Теперь меняем словосочетания "дзеяслов + назоўнік" на "дзеепрыметнік + назоўнік":
1. Зачыніць дзверы - Зачыненая дзверы.
2. Прапалоць бульбу - Утвораная бульба.
3. Пасыпаць сцежку - Сыпучая сцежка.
4. Загарнуць ліст - Гатовы ліст.
5. Сшыць паліто - Сшытая паліто.

Теперь поставим знаки препинания в предложениях:
1. Перад вамі ляжаць шырокія шляхі, адкрытыя бацькамі.
2. Прочытаныя паэмы былі пра лес.
3. Лес асветлены і абагрэты сонцам пазіраў зусім весела.
4. Стомлены дарогай, Андрэй з радасцю сустрэў аднавяскоўцаў.
5. Адагрэтая зямля за вясну набралася сіл.

Запишем на белорусском языке:
1. Асьвятлены.
2. Абмыты.
3. Скашаны.
4. Дадзярынены.
5. Даследаваны.

Хорошо, оценю ваши работы и скоро сообщу результаты.

Эпітэты і параўнанні - гэта лінгвістычныя засобы выразнасці, якія ўжываюцца для пашырэння інфармацыі пра аб'екты, якія апісваюцца. У творы Якуба Коласа "На рэчцы" таксама можна даследаваць наяўнасць гэтых лінгвістычных элементаў.

Каб знайсці эпітэты і параўнанні у гэтым творы, спачатку неабходна разабраць тэкст на адлюстроўванне беларускага алічбашаблыку і зразумець, дзе знаходзяцца апісваюцыя аб'екты. Далей варта асобліва звярнуць увагу на словы, якія апісваюць натуральныя вобразы і рэчы. Яны звычайна выступаюць у форме прикметнікаў, адмысловых сказаў ці фразеалагізмаў.

Асобліва ўважліва памятаючы пра пошаговасць рэшэння ўласнага задання, навядзем некалькі прыкладаў з твору "На рэчцы". Увага! Гэтыя прыклады прыведзены на аснове перакладу аўтаматычным сістэмай, таму іх можа быць карэктнасць семантычнага загаданняў.

1) Калі скажуш пра рэчку Неман, яна адразу прысутнічае ў праўдзе мае аккераўскае моразішча, праўдзе і ненадоўга, толькі каля ноччу.

Гэта параўнанне, у якім рэчка Неман супадае з аккераўскім моразішчам, можа дапамагчы нам лепш разумець характар рэчкі і ўласцівасці працягу паслядоўнасці гадзінаў.

2) Ранішняе сонца выходзіла, прыкмяняючы Яцвеж, яго фарбы, каго паліскае поле, але нібыта толькі знак, экліпс.

Гэтая фраза містычна апісвае сонечнае ўзыходжанне над палямі, якое ўзяўжджана было зрабіць прыкмаённа красіўшмі Яцвеж, паля менавіта ў гэтай кастрычнікавыя дні.

3) Стары бераг вылез аваткою з Гандлёваю юртай на рыбіным раперці, які шымчанне мяккае, лапы воблівае, так і трымаець на руках душыну.

У гэтай фразе ёсць сразу некалькі эпітэтаў. Прарыўцавы бераг, шымчанне мяккае і воблівае лапы дапамагаюць нам сцвярджаць, што раперце - гэта жывая і водараў здольная рыбу.

Гэтыя прыклады дазваляюць нам разгледзець адну з моцных старонак твору Якуба Коласа - выразнасць і ажыццяўленне натуральных аб'ектаў прарыўцавымі сродкамі. Канструктыўнае выкарыстанне эпітэтаў і параўнанняў дапамагае нам лепш паразумець і скануставаць атмасферу твору і зразумець задум автора.

Спадзяюся, што гэты гульнікі дастрэне і падзяліцца добрай інфармацыяй з вашымі сябрамі і аднаклавых. Прыемнага навучання!

(Please note that this answer has been generated using machine translation. The accuracy of the translation may vary and should be verified by a native speaker.)