Сачыненне на тэму ''ці патрэбна кніга у век тэлебачання і камп'ютара'' , выкарыстоуваючы цытаты знакамітых людзей.падбярыце эпіграф да свайго сачынення

Тэлебачэнне і камп'ютар вашлі ў наша жыццё вельмі трывала. мы карыстуемся імі кожны дзень і не ўяўляем наша жыццё без гэтых цудаў тэхнікі. тэлебачэнне нам пазбавіцца ад нуды, а камп'ютар дае нам магчымасць увайсці ў міравую павуціну - інтэрнэт. але кніга заўсёды чалавеку, яна давала яму савет ў складаную хвіліну, таксама правесці час добра, без нуды. ці патрэбна кніга ў век тэлебачання і камп'ютара? кожны адкажа на гэтае пытанне  па-рознаму, але камп'ютары, тэлевізары - гэта тэхніка, яна ў любы момант можа зламацца, а кніга заўсёды будзе побач.

Любоў да сваіх вытокаў — гэта не проста пачуццё, а інстынкт усяго жывога. такі ж самы, як інстынкт самазахавання. i чым мацнейшы ён у чалавеку, тым мацнейшая яго сувязь з родным карэннем, тым устойлівей будзе чалавек стаяць на зямлі. вяртанне дадому - вяртанне па «святое штосьці», без якога чалавек нетрывушчы ў гэтым свеце, нежыццястойкі.бацькоўскі дом — святое месца для кожнага чалавека, якое лечыць душу, гоіць раны, сунімае боль. над бацькавай хатай часцей і верагодней, чым дзе-небудзь, можа заззяць высокае неба ідэала. у родным доме хутчэй можа адкрыцца раней нязнанае, проста і лёгка вырашыцца тое, што было тупіковым і невырашальным.  наведаць любога чалавека, калі той чакае нашага прыходу, — добрая справа, наведаць жа бацькоў — святая. бацькі чакаюць нас заўсёды. таму не трэба забываць прыязджаць да іх час ад часу і атрымліваць асалоду ад размоў з блізкімі і роднымі.

Красивый ,лазурный ,извилистый ручеёк течёт по лужайке,перелевается на солнце и развивает воды на ветру.камушки окружили маленький ручеёк.рядом томится большой могучий лес.от которого отходит тенёк.на деревьях птички свили гнёздышки .даже кукушка свила гнездо поближе к ручейку что бы видеть его красоту.кузнечики пробегают рядом,прыгая с порожка на порожёк ручейка , наперегонки друг с другом.бабочки пролетают над ручейком глядя на себя в отражении воды.тучка проплывает над ручейком и невольно останавливается что бы полюбоваться на него.солнышко нагревает ручеёк иприблежая к нему свои буд то лучинки лучики.ручеёк разростается в большую речку.что предаёт нему взрослый ,могучий,необыкновенный вид.к реченьке подбегают животные что бы напиться воды.ручеёк становится красивее с каждым днём.речка проплывает куда захочет.как и наша жизнь,текёт по извилистой калие не зная куда повернёт судьба.