Аднави словы, пераставиушы литары у адпаведным парадку: ьбаурсел, камылпа

Ьбаурсел - беларусь камылпа - памылка

Цячэ праз поле ручаёк. цурчыць ён па каменьчыках, з парожка  на порожак перавальваецца. то на сонейка выбяжыць пагрэцца, то ў цяньку падрамаць прыляжа, калі хмаркі сонейка засланяюць. а вакол яго жыццё на ўсю моц кіпіць. пырхаюць кругам розныя птушачкі, гняздзечкі будуюць, дзетак кормяць. дзесьці непадалёку зязюля кукуе. у траве конікі цвыркаюць. над кветкамі матылькі лётаюць. усіх іх да ручая вабяць яго прахалодныя струменьчыкі і свежыя хвалькі. бяжыць вада з крынічкі да рэчанькі, адорваючы ўсіх жыццёвай сваёй сілай. ўсё жывое за гэта раўчуку дзякуе.

Наяўнасць у слове літары ф (фасоля, фарба, фёдар, фальклор); бю, вю, кю, мю, фю ў каранях слоў (бюро, бюракратыя, кювет, мюслі); пачатковыя э, о і непрыставачнае а (энцыклапедыя, эра, опера, ангіна); спалучэнні ге, ке, хе ў корані (кефір, агент, схема); спалучэнне некалькіх галосных у корані (біялогія, дуэт, ідэал); цвёрдыя зычныя д і т у спалучэннях дэ, тэ, ды, ты, зацвярдзелы ц (дэтэктыў, дыстанцыя, дыван, тыгр, цыркуль, цырк); прыстаўкі а–, ант(ы)–, архі–, контр–, рэ–, дэ–, дыс–, амфі– (антыцаркоўны, архіварыус, контрігра, рэвалюцыя); –ізм– (–ызм–), –іст– (–ыст–), –ір– (–ыр–) і інш. (абстракцыянізм, арганізм, антаганіст) і інш.