Складзице з ими сказы. сыты - сытны, цикавч - цикауны, каменны - камянисты, писмовы - письменный.

Сыты кот задаволена муркаў, лежачы на падваконніку. мама прыгатавала вельмі сытны абед. я зараз чытаю вельмі цікавую кнігу. цікаўныя школьнікі - вялікая рэдкасць у наш час. на ўваходзе ў тэатр стаіць каменная статуя. мне ісці басанож па камяністым беразе. сёння мы пішам пісьмовы пераказ па беларускай мове. у афрыцы жыве не шмат пісьменных людзей.

Сям'я для кожнага - гэта тыя самыя любімыя і родныя людзі, якія былі зь ім з самага дзяцінства. і галоўная роля ў стварэнні сямейнага ачага належыць, вядома, маці. жанчына можа быць бліскучым спецыялістам у любой вобласці, аднак, самая галоўная яе роля ў грамадстве, то, з чым не зможа справіцца ні адзін мужчына - гэта стварэнне сям'і. жанчына са старажытных часоў была захавальніцай хатняга ачага. на яе ўскладалася ўся праца па хаце. акрамя таго, яна павінна была стварыць такую ​​хатнюю абстаноўку, каб астатнія члены сям'і адчувалі цяпло і ўтульнасць дома, адчувалі сябе сям'ёй - адзіным цэлым. гэта вельмі цяжкая і адказная праца, але жанчына заўсёды спраўлялася з ёй. зараз зусім іншыя часы. жанчына занятая на працы, а для дома застаецца ўсё менш часу. аднак яна і цяпер, як і шмат гадоў таму, беражэ дом, стварае, падтрымлівае і ўмацоўвае сям'ю. мама - самы блізкі мне чалавек. я лічу, што кіраўнік нашай сям'і - гэта, усё ж такі, мама.

Гусляр у паэме падаецца, як асаблівая, незвычайная асоба, моцнага характару, адкрытай душой. аўтар надзяляе яго наступнымі рысамі: таленавітасць: “акалічны народ гуслі знаў гусляра; песня-дума за сэрца хапала” пачуццё годнасці: вось настроіў, навёў тон у струнах як след, не зірнуўшы на гулі ні свабодалюбства: “бачыш, княжа, загоны, лясы, сенажаць, — ім пакорны я толькі с гуслямі” непадкупнасць: скурганіў бы душу чырвонцам тваім мужнасць: “гуслям, княжа, не пішуць законаў” любоў да свайго народа: глянь ты, слаўны ўладар, на палеткі свае: сарачні там сох бачыш, як блудзе; а ці чуў ты, аб чым там араты пяе, дзе і як жывуць гэтыя людзі? самаахвярнасць: ну што, княжа, пара даць за песню мне дар!