Расшыфруйце запаветнае выказванне беларускага письменника .запишыце гэта высказванне и яго аутара. г-сва б-би о-шай ф-не ь-рат е-зям ц-рэб н-ин й-и ш-у у-на д-ю ё-лю ы-ка т-дзе з-да с-да п-нам в-це э-ке л-кан ж-ад ч-на к-да а-лю у-дый м-ца и-на х-пат р-не ю-вич

Нужно просто расставить буквы в алфавитном порядке.  а - лю, б - бі, в - це, г - сва, д - ю, е - зям, ё - лю, ж - ад, з - да, і - на, й - і, к - да, л - кан, м - ца, н - ін, о - шай, п - нам, р - не, с - да, т - дзе, у - на, ў - дый, ф - не, х - пат, ц - рэб, ч - на, ш - у, ы - ка, ь - рат, э - ке, ю - віч любіце сваю зямлю аддана і да канца, іншай нам не дадзена дый не патрэбна. у.караткевіч.

Вот только этот знаю: — сястра! я нічога не бачу. у мяне ў вачах толькі белы туман! ян кулеш зразумеў, што гэты туман над ім назаўсёды. ёнаслеп. яму стала горача. слых яго ўлавіў, як медсястра некага ўстрывожана клі а потым ён успомніў сонечны дзень.гэткія дні бываюць у канцы жніўня і на пачатку верасня. сын павел усё ж прымусіў, угаварыў бацьку пайсці на паля-ванне на качак. i ён згадзіўся, выбраў вераснёўскі пагодны ад-вячорак, дастаў старую аднастволку, знайшоў чатыры патро-ны да яе і павёў сына да рэчкі, на старыцы.3 крыкам падхопліваецца на крыло, імклівым зігзагам узві-ваецца ўгору з куп'я бакас. стрэліць бацька не паспявае. акрамя бакаса, болын ні на што ім не пашанцавала, і сын засмуча-ны, хаця кулеш даў яму два разы стрэліць.i ў гэты час ад алешніку роўна, не хаваючыся, ляцяць дзве птушкі. ляцяць крыху далекавата, упэўнена і спакойна. ку-леш ускідае стрэльбу, страляе і бачыць, як адна птушка камячком падае ў траву.дзікі голуб, горлінка, нават не ўцякае ад іх, сядзіць, пры-паўшы на перабітае крыло, і круглае яго вока здзіўлена і -ча глядзіць на людзей.— горлінка, — гаворыць кулеш і адчувае, як прыкра само-му, што не стрымаўся, што страляў. навошта ім гэтая прыго-жая лясная птушка. галубы гэтыя любяць сядзець на вяршы-нях дрэў на ўсходзе і на захадзе сонца. стройныя, быццамвытачаныя, нерухомыя.кулеш нагінаецца, бярэ ў рукі птушку. крыло само падае, але шрацінка папала ў цела пад ім, і таму крылом птушка не можа варухнуць. на зямлі яна прападзе.— а мы забяром яе дадому! хай жыве ў нас! павел па-дзіцячаму рады, што ў яго будзе жывая цацка, свой дзікі голуб.дадому ён бяжыць амаль подбегам перад бацькам, задаволены і шчаслівы, што ёсць здабыча.кулеш скіроўвае на агароды, каб зайсці на двор непрыкметна для людзей.маці люба сварылася тады на яго з-за падстрэленага галубка.— дзіця магло пацешыцца. а ты, стары чалавек, узяў пад-стрэліў птушку. куды ж цяпер яе? ян маўчаў, гаварыць не было чаго.пасяліўся дзікі голуб жыць на дварэ пад перавернутай скрыняй. пакрысе голуб ажыў, пачаў кляваць зерне, піць ва-ду. i калі аднойчы паўлік прыпадняў скрынку, ён выбег з-пад яе і ўзляцеў на яблыню.дальбог узляцеў! — зарадавалася старая люба.а як мы яго назад зловім? — паўліку не хацелася разлучацца з птушкай.— назад ты яго не зловіш. паляціць ён сваіх шукаць. пара ім у чароды збірацца і адлятаць.але не адляцеў дзікі голуб, якому давялося пабыць пры ча-лавеку.— што ж ён сабе думае? калі не адляціць, прападзе ж зі-мой, — бедавала старая люба.а паўлік падсыпаў круп, і голуб прылятаў карміцца, зля-таў з даху на плот, з плота на зямлю і па-гаспадарску разгуль-ваў па чамусьці гэты выпадак, гэты паход з сынам успомніўся ку-ляшу зараз. можа, і не было больш магчымасці пабыць вось так разам. пахадзіць па траве на аселіцы, адпачываць пад лазо-вым кустом. увесь час кулеш быў на рабоце, мтс брала сваё, жыць даводзілася не дома. i павел вырас сам па сабе, выву-чыўся, стаў вялікім чалавекам, цяпер зрэдку ў госці прыяз-джае. цяпер у сына з бацькам няма часу. але куляшу хацела-ся, каб прыехаў сын. гэтак жа, як і калісьці сыну пайсці з ім на паляванне. (501 слова)

Справа была ў канцы лютага.прыйшла вясна да зімы,і кажы ей: -усё зіма зараз мая чарга людзей радаваць. але зіма нічога у адказ не сказала,і ўцякла.вясна вельмі знервавалася,што зіма не дасць ёй уладу.а ў той час зіма напустіла на зямлю пургу,да такую што відаць нібыло нічога.і пачалі тыды людзі"зноў гэта зіма,зноў пурга,хучэй бы гэта скончылась,хучэй бы вясна".вясна пачула гэтыя словы і абрадывалася.узяла ўсе свае сілы і спыніла пургу.на ясным небе з'явілася сонейка.усе пачалі радавацца прыходу вясны.