1)что называецца прыслоуем? 2)якими членами сказа бывае прыслоуе? 3)у якия словазлучэнни можа уваходзиць прыслоуе? ци можа быць прыслоуе галоуным словам у словазлучэнни? прывядзице прыклад. 3)што агульнага у прыслоуях з иншыми самастойными часцинами мовы? чым адрозниваюцца прыслоуи ад иншых самастойных часцин мовы? 4)якия прыслоуи маюць формы ступеней параунання? назавице спосабы и ад яких часцин мовы утвавараюцца прыслоуи? прывядзице прыклад. 5)з якой мэтай могуць ужывацца прыслоуи у тэксте? 6)якия прыслоуя пишуца праз дэфис7 якия яшчэ частины мовы пишуца праз дэфис?

1) прыслоўе - самастойная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, або прымету іншай прыметы ці прадмета і адказвае на пытанні як? якім чынам? калі? дзе? куды? чаму? з якой нагоды? з якой мэтаю? навошта? 2)   акалічнасць і выказнік. можа быць залежным словам ( бегчы хутка ( 3) прыслоўе нязменная часціна мовы як і другія, не мае канчатка, не скланяюцца, не спрагаюцца. 4) прыслоўі, утвораныя ад якасных прыметнікаў. утвараюцца ад прыметнікаў (цяжка, прыгожа), ад лічэбнікаў (удзвюх, па двое), ад спалучэнняў прыназоўнікаў с назоўнікамі (досыць, бесперастанку), ад спалучэння прыназоунікаў з рознымі склонавымі формамі кароткіх прыметнікаў (дабяла, дачыста, зацемна), ад іншых прыслоўяў (назусім, занадта) 5) каб абазначыць прымету прадмета, дзеяння, прыметы; прэдыкатыўныя прыслоўі, абазначаюць стан наваколля, чалавека, памяшкання. 6) з дэфісам пішуцца прыслоўі з прыстаўкай абы (абы-дзе), пасля прыставак аб ў прыслоўях на ому, аму, яму, йму, ску, цку, ы: па-старому, па-новаму, па-дзіцячы; пасля прыстаўкі па ў прыслоўях, утвораных ад парадкавых лічэбнікаў (па-першае, па-другое); складаныя прыслоўі (ледзь-ледзь, калі-нікалі, мала-, перш-наперш). яшчэ праз дэфіс пішуцца прыназоунікі (з-за, па-над), прыметнікі (белы-белы, жоўта-ружовы), назоунікі (паў-мінска)

В
Вениамин 9 ноября
Слуцкия Ткачыхи

Мэта чытання - бацькоушчына

Тэма твора - выказванне любви да радзимы

Праблемы у творы - Патрыятычныя

Аутарскае пачуцце - захапленне, радасць

Адкуль узникла идэя - Жыццевыя вытоки

Манера аутарскага выказвання: Перадае захапленне, паведамляе пра свой край.

Рысы характара аутара. Даверливы, шчыры.

Эпитэты:

Край родны, прыгожы

Милы кут

Ветлых берагоу

Божый свет

Крыничныя хвали

Старыя Бярозы

Метафары:

Прастор думае

плачуць лозы

нивы гутарки вядуць

пахнуць грэчки

Бярозы адзначаюць пуць

Быры-лясы удуць

Есць словы з пераносным значэннем.

Тлумачэнне назвы твора.

На наступны дзень Тэкля прачнулася вельмі рана і ў добрым настроі. Прачнуўшыся яна ўстала, зрабіла ўсё свае хатнія справы . І пайшла на вуліцу чакаць якой-небудзь весткі аб сваім самым любімым сыночка . На лаўцы яна прасядзела ўвесь дзень, а пакуль сядзела ўспамінала розныя моманты яе з сынам жыцці пакуль ён не прапаў . Але вось пацямнела . Тэкля страціўшы надзею на тое , што яе сын найдёться , пайшла спаць. Яна доўга не магла заснуць , ёй нешта перашкаджала . Але вось у дзверы пастукаліся , яна адкрыла дзверы. Перад ёй стаяў паштальён . ён трымаў у руках ліст . Паштальён з усмешкай аддаў ёй ліст і сказаў : "Гэта табе ад сына". Тэкля са слязамі на вачах раскрыла ліст . У ім , яе сын пісаў што зусім хутка ён будзе дома . Дні ішлі адзін за адным. Тэкля не магла знайсці сабе месца , але ў адзін дзень яна назаўжды страціла думка пра тое , што яе сын вернёться .. На наступны дзень, яна як звычайна ранняй раніцай пайшла на агарод . Прыбраць там , і за яе спіной пачулася ціхае: " Мама! " Тэкля павярнулася і ўбачыла свайго сына. Яны прайшлі ў дом , там яна яго накарміла , напаіла , і потым яны яшчэ доўга сядзелі і любаваліся адзін адным.

Объяснение: