Составить 10 придлажений апавяданний с прыказками

Вот несколько  "прыказак" просто  составь  с  ними  предложения. на вуснах - мёд, а на сэрцы - лёд. ні адказу, ні прыказу. ні зьняты, ні павешаны. нічога не знаю - мая хата з краю. пад чорным лесам спаткауся чорт з бесам. пакуль жаніцца - загаіцца. едучы, далей будзеш. пасьпех - людзям на сьмех. праўду казаць - ворага нажываць. пень гарэў, а чорт нoгі пагрэў, іскра пала і радня стала. пераначуем - болей пачуем. першы блiн сабаку. п'янаму i козы ў золаце. тая зязюля, але ня так кукуе. у страху вочы па яблыку. усе чэрцi адной шэрсьцi. усякi гад на свой лад. цiхая сьвiньня глыбока рые. цюк - дзяцюк! чорт на паганага напаў. што галава, то розум. што душа мае, тым i прыймае. што па тэй чэсьцi, калi няма чаго есьцi. як баба да дзеда, так i дзед да бабы.

Краткого нигде нету, только это «пан тадеуш» (польск. „pan tadeusz“) — крупнейшее произведение мицкевича, эпическая поэма, писавшаяся в 1832—1834 в париже, где поэт жил в эмиграции, и изданная там же в 1834 году. состоит из 12 частей («книг») , почти 10 тысяч строк (польский александрийский стих, то есть силлабический 13-сложник) . полное название — «пан тадеуш, или последний наезд на литве. шляхетская 1811—1812 годов в двенадцати книгах, писанная стихами» (pan tadeusz czyli ostatni zajazd na litwie. historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem pisana). «наезд» — древний славянский термин, означающий военное нападение. действие поэмы происходит на протяжении 5 дней в 1811 году и одного дня в 1812 году на берегах немана, «на литве» (в бывшем великом княжестве литовском) перед нашествием наполеона на россию. главные герои поэмы — тадеуш и зося, представители двух соперничающих шляхетских фамилий. замысел поэмы перерос из идиллии (образцом для которой была идиллия гёте «герман и доротея» ) в широкую эпическую картину, сочетающую бытовую, военную, любовную и патриотическую линии. «пан тадеуш» начинается со знаменитого признания в любви к литве (мицкевич родился близ новогрудка, ныне белоруссия) : litwo! ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił. dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie. литва! о родина! ты — как здоровье. тот тебя воистину оценит и поймет, кто потерял тебя. теперь живописую тебя во всей красе, затем, что я тоскую. (перевод в. ф. ходасевича) в поэме создан полный ностальгии и юмора образ красочных, но обреченных шляхетских нравов. с самого начала поэма получила огромную популярность среди польских эмигрантов. считается польской национальной эпопеей и шедевром словесной живописи. классические иллюстрации к поэме создал михал эльвиро андриолли. «пан тадеуш» экранизирован польским режиссёром анджеем вайдой (1999).

у свеце чалавек не адзінокі, яго акружаць іншыя людзі. ёсць бацькі, якія аб ім клапоцяцца, сваякі, браты і сёстры. а яшчэ ў чалавека ёсць сябры. і як выдатна, калі яны сапраўдныя! каго ж можна назваць сапраўдным сябрам? я лічу, што гэта чалавек, які заўсёды гатовы прыйсці табе на дапамогу, выручыць з любой бяды. нездарма народная мудрасць абвяшчае: “сябар пазнаецца ў бядзе”. але я лічу, што сябар пазнаецца яшчэ і ў радасці. сапраўдны сябар можа шчыра парадавацца тваім поспехам, дасягненням. ён ніколі не будзе зайздросціць, бо зайздрасць – гэта вельмі дрэннае якасць характару. зайздрасць не толькі разбурае самога чалавека, але і робіць людзям, якія яго атачаюць.я перакананы, што сапраўдная сяброўства можа быць толькі паміж роўнымі людзьмі. гэта зусім не азначае, што ў іх павінна быць аднолькавая колькасць матэрыяльных даброт. я кажу аб тым, што ў сяброўстве няма месца суперніцтва. сапраўдны сябар заўседы паважае тваё меркаванне. вядома ж, ён не павінен падзяляць усе твае погляды, бо кожны чалавек мае права на ўласны пункт гледжання.мне здаецца, што сапраўдны сябар гэта той, хто можа адкрыта паказаць на твае недахопы, ад іх пазбавіцца. сапраўдных сяброў не бывае шмат. народная мудрасць гаворыць: “няма сябра – шукай, а знайшоў – беражы”. здараецца так, што за ўсе жыццё чалавек не знаходзіць сапраўдных сяброў. я думаю, што вінаваты ён сам. сябраваць трэба вучыцца з самага дзяцінства. сяброўства – бясцэнная рэч на зямлі, яе нельга купіць, яе можна зарабіць сіламі сваей душы.мая жыцце толькі пачынаецца. у мяне, вядома ж, ёсць знаемыя, з якімі я маю зносіны, але сапраўдны сябар ўсяго адзін. яго клічуць ілля. на жаль, ён пераехаў жыць у іншы горад, як гэта часта здараецца ў сем’ях вайскоўцаў. але хоць мы далёка адзін ад аднаго, мы працягваем размаўляць. бо для сапраўднага сяброўства няма межаў часу і прасторы, яно жыве ў нашым серцы.каб не было сапраўднага сяброўства, то ва ўсім свеце панавалі пагром і вайна. але сапраўднае сяброўства ў цяперашні час рэдкая з’ява. можна здавацца лепшым сябрам, але не быць ім. сапраўднае сяброўства – гэта, перш за ўсе, упэўненасць у тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам, не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну, будзе трымаць у таямніцы тое, што ты яму сказаў. вось гэта самае галоўнае ў сапраўдным сяброўстве для мяне! сапраўдны сябар ніколі не параіць нічога дрэннага, і будзе старацца зрабіць усе, каб табе было лепей.так, на зямлі заўсёды знойдзецца той, каго можна будзе назваць сапраўдным сябрам. на ўсей працягласці твайго жыцця вы разам будзеце пераадольваць цяжкія перашкоды на вашым шляху, будзеце ўсе рабіць разам. сапраўдны сябар – гэта назаўсёды, каб ні здарылася! нават калі вас разлучыць лёс, то на сэрцы застануцца прыемныя ўспаміны аб гэтым чалавеку!