Скласці сказы з аманiмiчнымi парамi. да хаты-дахаты, з верху- зверху, з усiм-зусiм

Дойдзеш да хаты, пафарбаванае ў жоўты колер, за ёю звернеш налева. - ужо позна, я пайду дахаты. мой дзядзька ўчора зваліўся з верху лесвіцы. - аднекуль зверху даносяцца крыкі чаек. я ў добрых стасунках з усім калектывам. -  мне зусім не цяжка табе . аманімічнымі яны называюцца таму, што вымаўляюцца аднолькава, але значэнне маюць рознае.

восень самая прыгожая пара года. я як i у́се школьнiкi чакаю восеньскiх канiкул. свае канiкулы я стараюсь правесцi актыу́на i прадуктыу́на для самого сябе. я не вучу урокi, а проста у́дзяляю час сваiм хобi, якiя мне вар'яцка(безумно) падабаюцца, а таксама хатнiм клопатам: прыбiраю свой пакой, слухаю любiмую музыку, бацьку у́ гаражы з рамонтам матацыкла. прагулкам са сваiмi сябрамi я таксама у́дзяляю час, з iмi хаджу у́ парк, на стадыён. з вялiкiм задавальненнем ходзiм разам у кiнатэатр. калi час канiкул прыходзiць да свайго завяршэння, становiцца трохi сумна. зноу́ трэба рана у́ставаць i спяшацца на заняткi. але я не самую, бо наперадзе так шмат новага i нязведанага

       

                на карце вялікага свету  

яна – як зялёны лісток,  

сасмаглая песня лета,  

жывое вады глыток,  

адвечная калыханка,  

душы запаветны куток.  

трапеча гарачым ранкам  

на дрэве нястомны лісток,  

а ў навальніцу б'ецца,  

нябачны паміж лісця,  

як роднае матчына сэрца,  

што мне даражэй жыцця.

в.вітка

беларусь! радзіма! родны край! мая любая старонка! для мяне радзіма - гэта мае мамачка і татачка, школа, мая настаўніца, вёска доцішкі, людзі, якія мяне акружаюць.  

побач з беларусамі жывуць у нашай вёсцы рускія, палякі, украінцы, літоўцы, яўрэі, татары, выхадцы з іншых краін. усе мы - грамадзяне рэспублікі беларусь.

чаму ж нас называюць беларусамі? адны кажуць, што ад белага колеру льняной вопраткі і светлых валасоў нашых жыхароў. іншыя сцвярджаюць, што белая - значыць вольная. сапраўды, белы колер ва ўсе часы быў сімвалам свабоднага жыцця.

за што я люблю сваю радзіму? за бацькоўскі дом, у якім я жыву. за маё шчаслівае дзяцінства, якое мне далі бацькі і наша дзяржава. за блакітнае і мірнае неба над галавой. за яснае і цёплае сонейка, якое сагравае сваімі промнямі наш край. тут жывуць мае бабуля і дзядуля, якіх я вельмі люблю і ім. у мяне шмат сяброў, з якімі я гуляю і вучуся ў адным класе.  

цудоўная прырода роднага краю, якой немагчыма не любавацца. духмяныя лугі, бязмежныя прасторы палёў, пакрытыя інеем дрэвы і кусты выклікаюць пачуццё задавальнення. люблю летам купацца ў рэчцы, якая бяжыць за полем, а восенню хадзіць у лес па грыбы