Вопрос: падкрэслице словы, па яких вы сразу пазнали пабуджальны сказ. текст: абавязкова чытайце услых штодня не меньш як 15-20 минут. вымауляючы словы, адчувайце да их пашану. яны сагравалися вуснами прашчурау. хай кожнае слова будзе вам як благаславенне продкау.

Абавязкова, адчувайце, Хай.

Картина Левитана - Золотая осень пропитана осенней атмосферой. На ней очень реалистично изображена река, "золотые" деревья, чуть пожелтевшая трава. Вдалеке виднеется небольшой холм,, на котором расположены дома. А небо такое необычайно голубое и яркое...

Наверняка, жители этих нарисованных домиков, ни разу не замечали как красива окружающая их природа осенью.Художник показал нам с вами ту самую настоящую Золотую Осень. И он сделал это так красиво, вдохновляюще и... Еще раз, да - реалистично! У него получилось создать то ощущение, когда глядя на картину, словно переносишься в нее. И невольно вспоминаются самые лучшие стихи, песни, строки об осени.
Левитан действительно мастер своего дела. Эта картина это спокойствие. Тишина. Умиротворение. И в то же время это осенняя грусть.

Он изобразил то место, куда хочется возвращаться вновь и вновь. И на его картину тоже хочется смотреть не отрываясь.

Каб расказаць пра гасціннасць беларусаў і іх здольнасць над сабою пажартаваць, аўтар ужывае прыказкі і прымаўкі: Госць як нявольнік: ляжа, хоць і ў пярыну паложаць. Добра бьіло ў гасцях, толькі прынукі не было. Госць сядзе, куды скажуць, хоць на покуць (самае пачэснае месца), а гаспадар, як скула, дзе захоча, там і сядзе. Пры мілым госцю і гаспадар пажывіцца. Госць першы дзень — золата, другі — серабро, а трэці — медзь, хоцьі дадому едзь. Існуе ў беларусаў шмат прыказак і прымавак пра адносіны да хлеба і тых людзей, якія яго расцілі: Дзе гаспадар ходзіць, там жыта родзіць. Без хлеба няма абеда. Хлеб усяму галава. Хто сее хлеб, той сее праўду. Хлеб плача, калі яго дарэмна ядуць. Лепш уласны хлеб, чым пазычаная булка. Павага да працоўнага чалавека гучыць у такіх прыказках: Гасладар на сваім агародзе — раўня ваяводзе. Гаспадарку весці — не лапці плесці. Якія мы гаспадары — такія нашы і двары