Саченение на беларускай мове пра интересный случей с апесанием

Дзень быў сонечны. Надвор'е было выдатнае. Мы з сябрам вырашылі пакатацца на веласiпедах на нашай любімай паляне. Раптам на палянцы мы ўбачылі зайца. Вырашылі яго дагнаць. Я пабег за ім, але спатыкнуўся і ўпаў у лужыну. Нас гэта не спыніла, і мы працягвалі за ім бегчы. Потым мой сябар таксама зваліўся ў лужыну. Мы былі падобныя на маленькіх свінак, якія любяць купацца. Мы так разгуляліся, што забыліся аб нашым пухнатым аднаго. Нагуляўшыся, мы паехалі дадому. Потым мы яшчэ доўга ўспаміналі аб тым, як ганяліся за зайцам на нашай паляне

Прывітанне, цётка Ніна!
Як сям'я: дзядзька Мікіта і Алёша? Мы з вамі так даўно не бачыліся! Ажно з мінулай пасхі! Падумаць толькі, як хутка ляціць час.
Як у вас усіх справы? Дзядзька збіраўся памяняць месца працы. Атрымалася? Упэўнены, што так. З яго адукацыяй і вопытам, працадаўцы, мабыць, гатовыя за яго біцца.
У нас усё добра. Я вучуся, мама і тата працуюць. У мяне, дарэчы, хутка канчаецца чвэрць. Я крыху нервуюся, таму што па матэматыцы ў мяне выходзіць ніжэйшая адзнака, чым я хацеў. Але я яшчэ спадзяюся яе выправіць. Пажадайце мне ўдачы.
Чакаю з нецярпеннем нашай сустрэчы ў гэтую пасху. Нагадайце дзядзьку, што ён абяцаў прывезці мне яго старыя падручнікі. Не забудзьцеся. Вам яны не патрэбныя, а мне будуць карыснымі.
Усяго найлепшага.
З любоўю, Ваш пляменнік Саша.

Если что-то из этого то на) 
Аджывае чалавек сваё жыццё, аднойчы прыходзіць яго вечар, старасць, той час, калі чалавек закончыць сваё зямное існаванне. Але ёсць нешта вечнае: любоў, разуменне ўласнага прызначэння на зямлі. Гаворачы словамі аўтара: «Жыццё — выпрабаванне чалавека на чалавечнасць. I ўвечары павінна свяціць сонца» . (Жыць сумленна, спагадліва, чэсна, бо тое няправеднае, што было ў маладосці, балюча адгукнецца ў старасці. Вечар чалавечага жыцця будзе спакойным, калі ты жыў з дабром, згодай, з любоўю ў сэрцы; калі побач з табой будуць твае дзеці, унукі, якія ніколі не забудуць «смачную ваду свайго дзяцінства