avdeevo
?>

Надо на тему разговор в магазине на

Белорусская мова

Ответы

arbekova
Бабушка спросила мальчика "Переведи штаны на белорусский" мальчик и говорит "Штаны переводятся нагавiцы"
Konchenko1980

Тэкля была старай ўдавой. Жыла адна ў маленькай хатачцы, часамі любіла яна хадзіць і любавацца прыродай, заходзіць у госці да суседзяў. Жыла яна цяпер аднымі успамінамі, думаючы пра свайго сына Лаўрука і пакойнага мужыка Цыпрука. Адна надзея была ў яе на сына Лаўрука. Але той вельму хутка змяніў свае адносіны да яе. Пан Шчубальскі дапамог яе сыну выбрацца ў горад, і потым  яе сын прыязжаў у госці не да сваіх бацькоў а да пана. А бацькі беглі у двор к пану каб толькі на хвіліначку пабачыць свайго сыночка. Але Лаўрук пачаў саромецца сваіх бацькоў. Аднойчы на вялікае свята каляды Тэкля рашыла наведаць свайго сына, але той выгнаў яе з дому абазваўшы яе нейкай жабрачкай і даў её некалькі грошаў. Лаўруку была сорамна перад сваімі служачымі людзьмі ,што яго маці апранута у рваннае адзенне.

Доўга пасля гэтага выпадку Тэкля не магла прыйсці ў сябе. Яна не магла змірыцца з той думкай, што яе родны сын не прызнае яе. Для Тэклі такія паводзіны сына сталі душэўнай траўмай. Яна праз слёзы глядзела на трох рублевыя паперкі і доўгі час не магла прамовіць слова. Для кожнай маці сын з’яуляецца яе шчасцем і апорай, і вельмі цяжка зразумяваць тое што, ты нікаму не патрэбен дажа роднаму дзіцяці.

Вагифович

ответ:Асноўная думка:

Я у Полацку

План

1.Прыезд{я прыехаў, с бацькамі, мы прыйшлі}

2.Славутасць{У горадзе ёсць, самы старажытны ў}

3.Гісторыя{ён быў заснаваны, 'гісторыя горада'}

4.Новы сябар.

Полацк

Мы с бацькамі вырашылі з'ездзіць у Полацк. Я і тата ўзялі заплечнікі, а мама сумку і грошы. Ехалі мы на машыне.

Калі мы прыехалі, то заўважылі геаграфічны цэнтр Еўропы, ён нагадваў компас, і паказваў стараны гарызонту. Потым мы паехалі да -Ефрасінеўскага манастыра. За тым мы рушылі да Полацкага музея сярэдневяковага рыцарства. У ім былі даспехі, мечы, тапары і дзіды.

Горад нагадвае музей. Першае ўпамінанне аб гэтым горадзе было ў васемсот шэсцьдзясят другім годзе.

Горад мне вельмі спадабаўся, там я завёў новага сябра, з якім маю зносіны па сей дзень. Калі я пачынаў садзіцца ў машыну, ён мне пажадаў поспехаў.

Так я за адзін дзень пазнаёміўся з новым сябрам і даведаўся больш пра самы старажытны горад Беларусі.

Объяснение: сочинение

Ответить на вопрос

Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:

Надо на тему разговор в магазине на
Ваше имя (никнейм)*
Email*
Комментарий*

Популярные вопросы в разделе

a60ikurgannikova
kirillprotopopov1
Svetlana1877
Nonstop788848
Maksimova1320
sahabiev1987
Olga-Lev1160
Винников724
Lapushkina
dimoni86
Vyacheslavovna1108
tatianamatsimoh
ur101679
kalina1372
mariapronina720126