Разобрать слово по составу струменьчык .праменьчык. каласки сонцам.

Струмень-корань,чык-суф,нулявы канчатак
прамень-кор.,чык-суф,нул.канч.
калас-кор.,к-суф,и-канч.
сон-кор,ц-суф,ам-канч

1) Прыслоўе - самастойная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, або прымету іншай прыметы ці прадмета і адказвае на пытанні як? якім чынам? калі? дзе? куды? чаму? з якой нагоды? з якой мэтаю? навошта?
2)  акалічнасць і выказнік. Можа быць залежным словам ( бегчы хутка (як?))
3) прыслоўе нязменная часціна мовы як і другія, не мае канчатка, не скланяюцца, не спрагаюцца.
4) прыслоўі, утвораныя ад якасных прыметнікаў. Утвараюцца ад прыметнікаў (цяжка, прыгожа), ад лічэбнікаў (удзвюх, па двое), ад спалучэнняў прыназоўнікаў с назоўнікамі (досыць, бесперастанку), ад спалучэння прыназоунікаў з рознымі склонавымі формамі кароткіх прыметнікаў (дабяла, дачыста, зацемна), ад іншых прыслоўяў (назусім, занадта)
5) каб абазначыць прымету прадмета, дзеяння, прыметы; прэдыкатыўныя прыслоўі, абазначаюць стан наваколля, чалавека, памяшкання.
6) з дэфісам пішуцца прыслоўі з прыстаўкай абы (абы-дзе), пасля прыставак аб ў прыслоўях на ому, аму, яму, йму, ску, цку, ы: па-старому, па-новаму, па-дзіцячы; пасля прыстаўкі па ў прыслоўях, утвораных ад парадкавых лічэбнікаў (па-першае, па-другое); складаныя прыслоўі (ледзь-ледзь, калі-нікалі, мала-памалу, перш-наперш). Яшчэ праз дэфіс пішуцца прыназоунікі (з-за, па-над), прыметнікі (белы-белы, жоўта-ружовы), назоунікі (паў-Мінска)

Характэрыстыка Насцечки. 1. Галоуны гярой: Насцечка, Серж. Другарадныя гярои: дзядуля(стары чалавек),бацьки Сержа, тры дзяучатки(Раечка, Фанечка,Надзечка). Эпизадычны: мама Насцечки, буфетчыца. 2. Характэрыстыка: рашучая, аптымістычная, смелая, акуратная, сциплая, бойкая, можа постаяць за сябе. Сацыяльнае установишча: вучаница шостага класа. Знешни воблик: рухавая дзяўчынка, белатварая, з густымі валасамі, якія роўна ляжалі на яе галаве пад грабянцом. Интарэсы: Насцечка любіла прыроду, захаплялася яе прыгажосцю, адчувала, «як шум ветру за акном пераходзіць у ціхую музыку, расплываецца ў штосьці невыразнае Сфера пачуццяу:  Насцечка адчувала сваю годнасць, магла пастаяць за сябе. За гэта яе ненавідзеў Серж — адзіны Насцечкін вораг. Яна добра вучылася, паважала сваіх аднакласнікаў, была простая, ніколі не выстаўляла сябе. Насцечка вельмі любіла свайго дзеда. Калі дзед захварэў, дзяўчынка ўзваліла на свае плечы ўсе гаспадарчыя клопаты: бегала ў магазін, паліла ў печы, варыла есці. Аутарски адносины да персанажа: аўтар паважае настечку у адрозненні ад Сержа які за знавауся тым што ў яго ўсё найлепшее  чым у іншых. Выник: Насцечка на шмат лепш ,чым серж. «Дружба робіць вялікія справы. I ў няшчасці, і ў радасці без дружбы чалавеку нельга быць...»