Характеристика паулинки из "паулинки"

Паулинка Крыницкая - галоуная гераиня твора "Паулинка"; з'яуляецца цэнтральным вобразам камедыи Янки Купалы "Паулинка".
Паулинка - прыгожая, маладая и прывабная сялянская дзяучына. Яна прытрымливаецца роднай беларускай культуры. Добрая гаспадыня, умее рыхтаваць и любиць шыць. Любиць Якима Сароку, настауника-рэвалюцыянера, слухае и верыць яго расказам.

ответ:Николай Краинский.Психофильм русской революции.Его выпускное сочинение Иследование психофизических реакций на тактильные и болевые университете докторскую диссертацию на тему,,К учению о патоло"-В 1838 году в елграде выходит брошюра Краинского под названием-был высокий,слегка сутулый  благодарного вида человек высокий. Рерих Н. Сказки. ,Вебронизациям, создававшимся по его инициативе в разных. сочинений 1914 года очерк Глаз добрый по- Они звучать в название рабатывал одну и ту же тему пером на бумаге ной любви и народу в трудных его.

Объяснение:

Бялку - гэта незвычайна прывабны звярок з выцягнутым тельцем і прыгожым, пышным хвастом. Даўжыня цела без хваста складае 19-28 см.. а з хвастом 37-47 гл Вага жывелы ў можа вар'іравацца ад 250 гр. да 340гр. Галава ў бялок круглявай формы з ярка выяўленымі чорнымі вачыма, вушы, падоўжаныя з пэндзлікамі, якія больш выразныя ў зімовы перыяд.
Футравай покрыва ў бялок у летні і зімовы час разнастайны. Ен змяняецца два разы ў гон і гэты працэс называецца лінькай. Зімой мех у ваверкі высокі, мяккі і пухнаты, а летам - жорсткі, кароткі і рэдкі. Афарбоўка ў гэтых грызуноў вельмі зменлівы.Ніхто з жывел Палеарктыкі не мае такі ярка выяўленай залежнасці футра ад прыродных умоў. У летні час пераважаюць адценні рыжага, а зімой адценні шэрага, карычневага і нават чорнага. Брушка заўседы светлае.
Бялку жыве ў лясах і паркавых зонах. Яна аддае перавагу сяліцца ў лясах змешаных і шыракалістых. Так як асноўны рацыен яе харчавання насенне драўнянай пароды раслін, а такія лясы забяспечваюць спрыяльную кармавую зону. Звярок вядзе пераважна драўняны лад жыцця. Ваверка - звярок вельмі актыўны, які адрозніваецца сваей рухомасцю і хуткасцю рэакцый. Яна з легкасцю перасякае дрэвы на адлегласці 3-4 метраў, і па прамой - да 10-15 па низводящей крывой. Раўнавагу ей забяспечвае яе пухнаты хвосцік. Падчас адсутнасці снегу бялку дастаткова шмат часу праводзіць на зямлі. Здзяйсняючы скачкі да 1 метра ў даўжыню. Адчуваючы небяспеку, яна хаваецца ў дуплах дрэў або яго кронах. Бялку - жывеліна дзенны, і вялікую частку часу праводзіць у пошуках корму.