назо́ўнік — часьціна мовы, якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «хто? », «што? ». у сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем. назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.
назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Подскажите 20 пословиц о друзьях на бел. мове
2) Чалавек без сябра што ежа без солі.
3) Прыяцеля за грошы не купіш.
4) Прыяцеля пазнаеш у няшчасці.
5) Шукай сабе сябра ў бядзе.
6) І службу служы, і сябру дапамажы.
7) Не той сябра, хто вусны мёдам мажа, а той, хто ў вочы праўду кажа.
8) Чалавек без сяброў, што печ без дроў.
9) Няма грошай — не бяда, як сяброў грамада.
10) Новых сяброў нажывай, але ж і старых не губляй.
11) Лепш сто сяброў, чым сто рублёў.
12) Сяброў у багатых - што мякіны каля збожжа.
13) Сябра любі - сябе не губі.
14) Сябра разжаліць - самому заплакаць.
15) Дружба моцная ня ліслівасцю, а праўдай і гонарам.
16) Сяброўства не грыб, у лесе не знойдзеш.
17) Дружныя вароны гусака з'ядаюць.
18) Жывуць, як аднае маткі дзеці.
19) Ліхая кампанія на ліха выведзе.
20) Розуму не набярэшся, калі з дурнем павядзешся.