А1. Адзначце нумары словазлучэнняў. 1. лісце падае; 4) першыя прыкметы восені; 2. падае долу; 5) пад дрэвамі. 3. бярозы і клёны; А2. Адзначце нумары правільных сцвярджэнняў. 1) Кампаненты словазлучэння звязаны злучальнай сувяззю. 2) Словазлучэнне — гэта сінтаксічная адзінка, якая складаецца з двух ці больш самастойных слоў, аб'яднаных граматычна і сэнсава. 3) Не з'яўляюцца словазлучэннем спалучэнне дзейніка і выказніка, бо яно выражае закончаную думку. 4) У адпаведнасці з марфалагічным выражэннем галоўнага слова словазлучэнні падзяляюцца на іменныя, прыслоўныя і лічэбнікавыя. 5) Кіраванне сувязі, пры якім залежнае слова ставіцца ва ўскосным склоне, якога патрабуе галоўнае. А3. Адзначце нумары сказаў. 1. Ля берага, у вялікай палонцы, гайдалася дашчаная лодка, пашпакляваная і прасмоленая. 2. Днём была пагода, ярка свяціла нізкае чырвонае сонца. 3. На дварэ толькі шапацеў па саламянай страсе, булькатаў па нябачных лужынах дождж. 4. Палянкі зноў змяніліся лесам, то стройным баравым, то нізкім балотным. 5. Дождж перастаў, але дзьме моцны вецер. А4. Якая характарыстыка з'яўляецца правільнай у адносінах да сказа «Раніца цёплая, сонечная»! Адзначце нумар правільнага адказу. 1. аднасастаўны, развіты; 2. аднасастаўны, неразвіты; 3. двухсастаўны, развіты; 4. двухсастаўны. неразвіты. А5. Адзначце сказы з састаўным іменным выказнікам. 1) Сонечным і белым здаваўся горад у тое ранне. 2) Яшчэ доўга на ўсіх раздарожжах між чужых, незнаёмых людзей буду я табе сэрца трывожыць. 3) Мы тыя сінія арэлі зламаць нікому не далі б. 4) I стала горнаю дарогай сцяжынка вузкая мая. 5) Вада ў возеры на дзіва чыстая і светлая. А6. Адзначце сказы, у якіх паміж дзейнікам і выказнікам (на месцы пропуску) трэба паставіць працяжнік. 1) Маўленчая культура чалавека __гэта люстэрка яго духоўнага жыцця. 2) Найвялікшая асалода _ марыць. 3) Лункі на возеры_ як вокны ў казачнае падводнае царства. 4) Я_ не з баязлівага дзясятка. 5) Пяць і тры_ восем. А7. Адзначце сказы, у якіх дапушчаны пунктуацыйныя памылкі пры афармленні аднародных членаў. 1. Ліля дапамагала бабулі ў штодзённых вясковых клопатах: даіла карову, і капала бульбу, і карміла свіней, і палола грады… 2. Ні з таго, ні з сяго сярод белага дня галасіста заспявалі пеўні. 3. Вецер птушкай біўся ў вокны, ныў, шумеў, стагнаў, і апалым лісцем мокрым шыбы засыпаў. 4. Выбіраеш роўненькі пянёк дзе-небудзь ля крынічкі, ці гарэзлівага, буркатлівага ручая. 5. Ў фальклорных творах з усім: з колерам неба, з расой і туманам з крыкам птушак і яркасцю зорнага неба звязаны пэўныя прыкметы. А8. Адзначце сказы, у якіх знакі прыпынку пастаўлены правільна. 1. Зіма! Сваёю казачнай красою каго ты толькі не кранеш! 2. З вялікім святам мой народзе, з вялікім святам краю мой! 3. Гэй вольная песня, уздымайся на крылах маланак нястрымных! 4. А вы, дарагія мае, не забывайцеся заязджаць да нас. 5. О, мой сынок! Як на чужбіне ты жывеш далёкай? А9. Адзначце сказы, у якіх на месцы пропускаў трэба паставіць коскі. 1. Праўда _ мы баяліся дзеда. 2. Бывае_маленькага намагання хапае, каб закончыць вялікую справу. 3. Вандруючы, вы ўбачыце ўсю нашу мілую краіну, якая _аднак_ зачаруе вас сваёй прыгажосцю. 4. Прышчэпкі не гарантуюць стапрацэнтнай абароны ад грыпу, аднак_ нават калі чалавек захварэе, то перанясе хваробу значна лягчэй. 5. Вунь тая аблачынка_ здаецца_ падобнай на вялікага шэрага слана. А10. Колькі косак павінна быць у сказе. Адказ запішыце лічбай. Хвалістыя і доўгія ледзьве не ў пояс валасы рассыпаныя па спіне і аголеных руках былі незвычайнага попельнага колеру.