Фанетычны разбор слова заспявае фанетычны разбор слова не

За - приставка , спяв- корень, а суффикс, е окончание

перегной и мох – имена существительные в именительном падеже.

Но однородные члены могут быть и морфологически разнородными:

Вошёл молодой человек лет двадцати пяти, блещущий здоровьем, со смеющимися щеками, губами и глазами. В данном предложении среди однородных определений первое выражено именным словосочетанием в родительном падеже (лет двадцати пяти), второе – причастным оборотом (блещущий здоровьем), третье – сочетанием трёх существительных в творительном падеже с предлогом с с зависимым причастием (со смеющимися щеками, губами и глаз

Наша мова — цудоўная, спеўная Табе складаю шчыра свой санет,

Прапрадзедаў маіх жывая мова, —

Майго народа першая аснова,

Душы яго шырокі, чысты свет!

Лось Еўдакія

У кожнага чалавека, народа ёсць свая родная мова. Мова, на якой было сказана першае ў жыцці слова. Для кожнага народа яго мова самая найпрыгажэйшая. Мая родная мова — беларуская. Матчына мова, спеўнае слова, родная мова — так ласкава і шаноўна называюць сапраўдныя беларусы сваю мову. Мова — неацэнны духоўны набытак нашага народа.

Беларускія пісьменнікі сказалі шмат шчырых слоў пра сваю родную мову, яе багацце і прыгажосць. Іх творы прасякнуты любоўю да мовы, заклапочанасцю за яе лёс. У вершах П.Броўкі «Калі ласка!», Н.Гілевіча «Слова», Я.Янішчыц «Мова» ўслаўляецца родная мова, іх радкі напоўнены патрыятычнымі пачуццямі. Паэты падкрэсліваюць значэнне роднай мовы ў жыцці чалавека. У сваім вершы «Страціў слова, страціў спадчыннае слова...» Ніл Гілевіч гаворыць:

Страціў слова, страціў спадчыннае слова —

Штосьці страціў у душы абавязкова!

Мне вельмі б хацелася, каб наша слова жыло шмат стагоддзяў, радавала сваей мілагучнасцю і прыгажосцю іншыя пакаленні.