гастрита и мультика в произведении алексея дудара "вечер", (на языке)

Нам продкаў кемкасць захавала

Шмат весцяў дзіўных з быўшых год, - метафара

Хоць гэтых весці ўжо нямала

Ў няпамяць кінуў сам народ. - метафара

Усё ж яшчэ штось засталося

Унукам з прадзедаў жыцця...

Няхай жа гэтыя калоссі

Мінуць скаранне небыцця! - эпитет

Няхай той час, што згінуць мусіў

У беспрасветнай векаў мгле, - эпитет

Для беспрыпыннай Беларусі - эпитет

Хоць толькі ў песні ажыве.

Збіраць пачнем зярно к зярняці,

Былое ў думках ускрашаць, - метафара

Каб быт на новы лад пачаці

I сеўбу новую пачаць. - метафара

Пачнём дакапывацца самі

Разгадкі нашых крыўд і бед,

Што леглі цёмнымі лясамі

На нашай долі з даўных лет. - метафара

Пачнём някратаны паданні

Сачыць пад бацькаўскай страхой, - метафара

Шукаць ад рання і да рання,

А толькі хай шукае свой.

Люблю наш край, старонку гэту,

Дзе я радзілася, расла.

Дзе ў першы раз пазнала шчасце,

Слязу нядолі праліла.

Дзе ў першы раз пазнала шчасце,

Слязу нядолі праліла.

Люблю народ наш беларускі,

І хаты, у зелені садоў,

Залочаныя збожжам нівы,

Шум нашых гаяў і лясоў.

Залочаныя збожжам нівы,

Шум нашых гаяў і лясоў.

І песню родную люблю я,

Што ў поле жнеі запяюць.

Як гукі звонкія над нівай

Пераліваюцца, плывуць

Як гукі звонкія над нівай

Пераліваюцца, плывуць

Мне тут усе для сэрца міла,

Бо я люблю свой родны край

Дзе з першым шчасцем я спазналась,

Дзе срэбным звонам кліча гай.

Дзе з першым шчасцем я спазналась,

Дзе срэбным звонам кліча гай.

Объяснение: