Белорускiй язык -работа над ошiбкамi расшырылi, блискучая, iвановым, прагрызена,

Разшырыли,близкучая,Ивановым,прагрызена

Рассказ-описание.
моя семья.
Сегодня в своем рассказе-описании я хочу рассказать вам о своей семье.моя семья не очень большая. в ней имеются мои родители я и мой брат.моя мама очень милая женщина,ее улыбка ослепляет весь мир,ее волшебные зеленые глаза просто поражает всех.она небольшого роста,поэтому всегда носит каблуки.
мой папа очень смелый и мужественный.у него глаза цвета неба-такие же нежные и голубые.он высокого роста,блондин
мой брат-играет важную роль в моей жизни.его глаза такие же волшебные ,как у нашей мамы.а ростом он пошёл в папу,такой же высокий.он всегда и поддержит в трудные минуты.
(и о себе)
В конце хотелось бы сказать,что наша семья очень дружная и я горжусь ими.они мне очень дороги

Восень - сумная і тужлівая пара года. Увосень раз-пораз неба зацягвае цяжкімі цёмнымі хмарамі і ідзе дождж. Пад нагамі лужыны і бруд, кроплі сякуць твар, нібы ў яго іголкі ўтыкаюць. Дрэвы губляюць свае лісце, вецер падхоплівае яго, нясе кудысьці. А галінкі застаюцца голымі і дрыжаць ад ветру. Вецер становіцца ўсё больш пранізлівым. Ўжо не выйдзеш на вуліцу ў тонкай куртачцы, даводзіцца захутвацца ўсё цяплей і цяплей. Спачатку радуе хаця б тое, што ў лесе пачынаюць расці грыбы. Люблю я паблукаць па лесе, збіраючы то тут, то там баравікі, чырвонагаловікі, падбярозавікі, лісічкі, маслякі, махавікі, вышукваючы іх сярод рознакаляровага лісця. Але потым і гэтая радасць канчаецца. У канцы кастрычніка ўжо ні аднаго грыба ў лесе не знойдзеш. А потым ідзе першы снег. Яшчэ недастаткова холадна, таму ён адразу растае, ператвараючыся ў бруд. У такое надвор'е не хочацца нікуды ісці. Хочацца сядзець дома пад пледам з кубкам гарачае кавы. Я не вельмі люблю восень. Добра, што хутка яна скончыцца, саступіўшы месца зіме.