ДВА ПОДХОДА К РАСКРЫТИЮ ТЕМЫ СОЧИНЕНИЯ
Как раскрыть тему сочинения?
Снова мучительный вопрос!
Давайте предположим, что существуют два различных подхода к раскрытию темы.
К какому результату они приведут - вот мера их правильности.
ПОДХОД ПЕРВЫЙ
ПРЕДСТАВЛЕНИЕ О ЦЕЛЯХ СОЧИНЕНИЯ:
В сочинении должны быть не только затронуты, но и раскрыты все аспекты темы, в сочинении должен содержаться максимум информации по теме.
ЦЕЛЬ СОЧИНЕНИЯ:
Отразить весь объем известной информации, все знания по теме сочинения.
ФОРМУЛА СОЧИНЕНИЯ:
Сочинение - это максимум информации по теме.
ЧТО ПОЛУЧИТСЯ В ИТОГЕ?
Нечто бесформенное по поводу темы.
НЕВЕРНЫЙ ПОДХОД
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Нужно написать водгук на данный рассказ по плану : ) ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: зямля, вада, паветра і трава. але чаму ж, як вымаўляю іх, шчымліва перахоплівае дых? зямля – прытулак зла і дабраты, клубок расчараванняў і надзей, няма вышэйшай радасці ў людзей, – як адчуваць, што пад нагамі ты. вада… хоць я жыву на астраўку, над прорвай акіянскай глыбіні, тужу з няўтольнай смагай па глытку тваёй выратавальнай чысціні. але якім каштоўнасцям раўня – паветра, чым мы дыхаем штодня? звяры і людзі, дрэвы і кусты, мы ўміг загінем, калі знікнеш ты. пакуль з няўмольнай цвёрдасцю бетон бярэ планету ў шэры свой палон, я бласлаўляю ў ранак веснавы зялёны бунт, зялёны ўзлёт травы… я веру, што ніколі не міне усё, чым даражу і чым жыву. ці ж многа так прашу? пакіньце мне зямлю, ваду, паветра і траву. план : 1)назва твора, сэнс и сувязь з идэяй твора 2)тэма, асноуны змест разважання выкладу 3)идэя твора 4)праблемы твора и адказ на их 5)аутарская пазицыя 6)кампазицыя 7)метафары 8)синтаксичны узровень 9)заключэнне
У творах Быкава няма ні цудоўных
танкавых сутычак, ні вырашальных аперацый. "Мяне цікавіць, - пісаў ён, - у першую чаргу, не сама вайна, нават не яе побыт і тэхналогія бою, жадаючы ўсё гэта для мастацтва таксама галоўна, але, галоўным чынам, дабранароўны свет чалавека, здольнасці яго духу".
Прынцып арганізацыі аповесці "Жураўліны крык" абумоўлены мэтай-прааналізаваць МАТЫВы паводзін людзей, гераізму і баязлівасці, ваганні паміж доўгам і жахам. У аповесці, якая складаецца з галоў-навел, прысвечаных кожнаму з персанажаў, раскрываецца супярэчлівасць, складанасць унутранага жыцця Пшанічнага, Глечыка, Фішэра. Прасторава часовыя межы аповесці "размыкаюцца" адступленнямі ў мінулае герояў, у даваеннае жыццё. Ва ўспамінах расчыняецца "гісторыя" нораву, яго фармаванне...
"Ім, - піша Быкаў, - хацелася толькі аднаго - дажыць да канца вайны. Толькі б перамагчы фашызм, дачакацца перамогі, убачыць хоць бы адзін мірны дзень без агню і крыві, і больш, здаецца, нічога б не трэба было. Яны згодны былі б на ўсякую працу, на самае сарамлівае месца ў жыцці, ім усюды быў бы ХОЧНЫ ПАКОМ пасля таго пекла, які ЯНЫ перажылі на фронце".
Пад ціскам абставін не ўсе людзі здольныя вытрымаць абстаноўку, але гэтыя людзі ўнутрана гатовы да здрады і баязлівасці. Такі і Іван Пшанічны ў "Франтавой старонцы", Задарожны ў "Трэцяй ракеце", Рыбак у "Сотнікава". Такія людзі свядома здзяйсняюць здраду, але ў той жа час не пазбаўлены жалю.