Напишите предложения в вопросительной и в отрицательной форме, переведите их на язык. 1. she usually takes the bus to university. 2. universities develop new methods of student’s training. 3. we are translating a scientific article now. 4. he went to south america for a year. 5. my friend will take part in a scientific conference.

1. (-) She usually does not take the bus to University.

(?) Does she usually take the bus to University?

Она обычно ездит в университете на автобусе.

2. (-) Universities do not develop new methods of student’s training.

(?) Do universities develop new methods of student’s training?

Университеты разрабатывают новые методы обучения студентов.

3. (-) We are not translating a scientific article now.

(?) Are we are translating a scientific article now?

Мы переводим научную статью сейчас.

4. (-) He did not go to South America for a year.

(?) Did he go to South America for a year?

Он отправился в Южную Африку на год.

5. (-) My friend won't take part in a scientific conference.

(?) Will my friend take part in a scientific conference?

Мой друг примет участие в научной конференции.

Объяснение:

Объяснение:

Цiхан Пратасаiцкi i Iван Лiпскi -- людзi духоуна аблiнава ныя. Яны нецiкавыя i як чалавечыя iндывiдуальнасцi. У iх характарыстыках падкрэслена адно: яны упарта трымаюцца за шляхецтва, нават ставяць пад пагрозу шчасце сваiх дзяцей Грышкi i Марысi. Больш разнабакова паказаны Харытон Куторга. Гэта бывалы, нават "пiсьменны чалавек". Ён не паузбалены пачуцця гумару, досцiпу. Куторга выдае сябе за чалавека свецкага з далiкатнымi манерамi. Ён пры сустрэчы з жанчынамi цалуе iм ручкi, умее спяваць любоуныя рамансы, хiтрэйшы за астатнiх. Маючы 60-i гадовы, ён сватаецца да 17-гадовай Марысi, згаджаецца нават "крыва прысягнуць” супраць Лiпскага, каб Пратасавiцкiя аддалi за яго дачку. Але стары залетнiк трапляе у недарэчнае становiшча. Яго заляцаннi з пагардай адхiляе Марыся.

Зiма скавала рэчак бег,

Iльдом пакрыла лужыны старанна.

Цалуя дрэў ласкава раны,

схавала iх у iскрысты снег.

У новай вопратцы абшар

працягвае да сонца голле.

И раптам стала наваколле

адлюстраваннем нашых мар.

Цудоўныя насталi днi,

i знiкла з сэрца злая скруха.

I льецца зiмнi звон у вуха

чароўнай гэтай цiшынi.

Выпаў у полi чысты снег,

радуюць нас сонцам днi.

Тройкi ў санях хуткi бег

не парушыць цiшынi.

Бьецца ветрык у мае вуха,

слепiць вочы наваколле,

ўляцела з душы скруха,

iнеем заззяла голле.

Ў срэбра з iскрами абшар

апрануў мароз старанна.

Кругам галава ад мар,

загаiлiсь у сэрцы раны.

6 столбиков пойдет?