Сказы з аднородными членами сказа из апавядання "Жураулины крык"

Учора выпаў першы снег. Вось і наступіла сапраўдная зіма. Тэмпература ўжо другі тыдзень не падымаецца вышэй за нуль, але снегу не было. Затое ішоў дождж, было вельмі весела ісці раніцай у школу па траскучым лёдзе.
А цяпер усё белае-белае. Дахі дамоў быццам шапкі надзелі. Галінкі на дрэвах ўрэшце не дрыжаць голымі ад ветру. Газоны некранута чыстыя. Толькі там, дзе прабеглі кошкі ці сабакі альбо скарацілі шлях людзі, цягнуцца здрадлівыя дарожкі слядоў.
Калі выпаў снег, адразу нібы і не так холадна стала. Ды і настрой стаў амаль святочны. Хочацца кідацца снежкамі, ляпіць снегавіка, катацца на каньках і на лыжах.
Ужо адчуваецца дыханне Новага года. У крамах ужо ідзе ўпрыгожванне залаў. Хутка, зусім хутка прыйдзе да нас у хату гэта выдатнае свята. Будзе упрыгожаная ёлка, канцэрты па тэлевізары, хлапушкі і феерверкі, святочная вячэра з аліўе і мандарынамі. А самае галоўнае - падарункі.
Я люблю зіму за той святочны настрой, які яна дорыць людзям.

Дзьмухавец - род шматгадовых травяністых раслін сямейства астравыя. Гэта расліна з галінастым, стрыжневым коранем таўшчынёй каля 2 см і даўжынёй каля 60 см, які ў верхняй частцы пераходзіць у кароткае шматгаловае карэнішча. Кветаносная стрэлка сакавітая, цыліндрычная, усярэдзіне полая, заканчваецца адзіночным кошыкам язычковых ярка-жоўтых кветак. Квітнее дзьмухавец ў траўні, плоданасіць пачынае сямянкамі з белым чубком з чэрвеня. Усе часткі расліны ўтрымоўваюць густы белы малочнападобны сок, які даволі цяжка выдаліць з адзення