Якому правілу адпавядае правапіс слоў (ад) сяла, палягчэе, пля-чам?​

У першым складзе перад нацiскам е , ё пераходзiць у я.

Объяснение:

Самый дорогой мне человек – это мама. Ее никто и никогда не заменит. Говорят, что мама – лучший друг и советчик, она никогда не подведет, скажет всю правду в глаза и укажет на ошибки, если они есть и даст дельный совет, как их исправить.

Мама – это первое слово, произнесенное ребенком. Еще малышом он начинает узнавать родителей, особенно маму и чувствовать ее любовь и заботу. Этим порой объясняется капризное поведение ребенка, ведь он старается привлечь внимание самого важного человека в его жизни.

В обязанности мамы входит не только

накормить, одеть ребенка, но и прививать ему достойные качества, наставлять его на правильный путь. Даже взрослые люди обращаются за советом к маме: во – первых, потому что у нее больше жизненного опыта, а, во – вторых, кто, если не мама подскажет правильный совет! Ведь друзья, даже самые хорошие и верные могут лицемерить, умалчивать кое – какие важные детали в поведении человека.

Не бывает “плохих” мам. Все родители стремятся воспитать ребенка по – своему. Бывает, что мама не доглядит за ребенком или, наоборот, всеми силами старается для него, но он этого не замечает и не ценит.

Теперь хочу

сказать пару слов именно о моей маме. Не могу выразить тех чувств, которые я к ней испытываю! Как бы ни было ей тяжело, она растила меня, воспитывала, как могла, заменяя мне отца. Я благодарна ей за все!

Иногда мама говорит мне, как следует поступить в той или иной ситуации. Даже если я с ней не согласна и делаю по – своему, потом вижу, что мама права. Я давно замечаю, что мама, будто в воду глядит, но раньше считала это совпадением.

Мне кажется, что всем, что мы добились или добьемся в жизни, мы обязаны нашим мамам! И не только этим, главным, чем мы обязаны им – жизнью! Говорите почаще хорошие, добрые, ласковые слова своему самому дорогому человеку на Земле!

Удачи

Кожны з нас бесперапынна звязаны з тым месцам, дзе нарадзіўся і вырас. І дзе б ён не знаходзіўся яго заўсёды будзе прыцягваць да роднага месцы. У кожнага чалавека ёсць дзве радзімы: маленькая і вялікая. Малая - гэта вёска ці горад, вуліца, дом, дзе ты нарадзіўся. А вялікая - гэта краіна, дзяржава, грамадзянінам якой ты з'яўляешся. Трэба любіць і абараняць сваю радзіму. Я люблю сваю краіну, свой горад і бабулін дом у вёсцы. Бо ў вёсцы прайшло ўсё маё дзяцінства. Вилино - мая родная вёска. Калі я была яшчэ маленькай, я часта хварэла з-за гэтага не хадзіла

у дзіцячы садок, а мама з татам пастаянна былі на працы.

Таму мяне адвозілі да бабулі ў вёску, там я праводзіла вельмі шмат часу. Улетку мы з бабуляй заўсёды садзіліся на ровары і ехалі да мора. На пляжы я бывала кожны дзень. Любіла плаваць і загараць на сонейку. Я ўвесь час бегала басанож, залівалася вадой. Мне падабаўся бабулін дом, ён быў невялікі і вельмі ўтульным. У бабулі па гаспадарцы былі куры, свінкі і козачка. Я вельмі любіла піць казінае малако, бо яно карыснае. Мне ніколі не было сумна ў вёсцы. Бо там у мяне былі сябры, мы ўвесь час будавалі халабуды, гулялі ў розныя гульні. Калі прыходзіў час вяртацца ў горад, мне заўсёды было сумна расставацца з бабуляй і з роднай вёскай. Таму я заўсёды была ў прадчуванні, калі зноў змагу прыехаць сюды і ўбачыць бабушку.С кожным годам мая вёска ўсё больш і больш зменьваецца, расце і добраўпарадкоўваецца. Ёсць прасторная плошча, утульны сквер і парк дзе растуць цудоўныя дрэвы і пярэстыя пахучыя клумбы. Уздоўж тратуарнай дарожкі растуць магутныя, гордыя таполі. Тут няма вялікіх крам, няма салідных офісаў. Ціхія панадворкі дораць заспакаенне і радасць. Дома, пабудаваны прыкладна ў 60-я гады, высяцца ва ўсе свае пяць паверхаў. У вёсачцы заўсёды захоўваецца чысціня. Пару кіламетраў і можна ўбачыць мора. Атрымаць асалоду ад марскім свежым паветрам. Назіраць за парылымі чайкамі ў небе. Вясной, зімой і восенню тут ціха і глуха асабліва ў зімовы перыяд. Аднак улетку сюды прыязджаюць немалая колькасць турыстаў з розных гарадоў і краін, каб атрымаць асалоду ад прыгажосцю пейзажаў і выкупацца ў Чорным моры. Я вельмі люблю сваю вёсачку не толькі за прыгожыя пейзажы, але і за час баўлення там. Мая родная вёска выгадавала мяне, бо тут я пакінула мноства радасных успамінаў. Хоць я цяпер ужо не дзіця і бабулі няма ў жывых, я ўсё роўна працягваю ездзіць у сваю родную вёску.

Объяснение: