Знайсці ўдакладняльныя акалічнасці, паставіць неабходныя знакі прыпынку. На узгорку побач з хатай расце высокі дуб. На ўсходзе каля самага лесу паблісквала возера. У вайну у апошнюю блакаду тут на пагор’і бушаваў агонь. Але ўнізе пад хвоямі сярод маладога падлеску было амаль ціха. Дзесьці там далёка у правым канцы гасцінца чуліся спевы жней. На ўзгорку непадалёк ад асфальтаванай дарогі выраслі карпусы новага завода. У жніўні незадоўга да вяселля яны ездзілі да бацькоў Аленкі. А было гэта тыдзень таму у нядзелю пад вечар. У гэты час пад поўнач з усіх канцоў зямлі прыходзяць караблі.

У ім наша здароўе, сіла, у ім цудоўнае цяпло. 
Колькі рук яго гадавала, ахоўвалі, берегло. 
У ім - роднай зямлі сокі, 
Сонца святло вяселы ў ім.. . 
Уплетай за абедзве шчокі, вырастай волатам!

Круглобок і маслян ен, 
У меру крут, посолен, -
Пахне сонечным цяплом, 
Пахне гарачым полем. (хлеб)

"Адгадаць легка і хутка: 
мяккі, пышны і духмяны, 
Ен і чорны, ен і белы, 
а бывае подгорелый". (Хлеб) 

"Вырас у поле дом. 
Поўны дом збожжам. 
Сцены пазалочаныя. Аканіцы забітыя. 
Ходзіць хата ходырам на слупе золатам" (Збожжа) 

"Ты не клюй мяне, дружа, галасісты пеўнік. 
У зямлю цеплую пайду, да сонца колосом узыду. 
У ім тады такіх, як я, будзе цэлая сям'я". (Зерне) 

"Усім патрэбны, а не кожны зробіць" (Хлеб)

Б'юць мяне кіямі, ціснуць мяне камянямі,
Трымаюць мяне ў вогненнай пячоры,
Рэжуць мяне нажамі.
За што мяне так губяць?
За тое, што любяць. (Хлеб)

На працягу некалькіх урокаў мы гаварылі аб аднасастаўных сказах.
Аднасастаўны сказ - гэта просты сказ,у якім граматычная аснова складаецца  з аднаго галоўнага члена ( дзйніка ці выказніка) . Аднасастаўны сказ бывае:
а) пэўна-асабовы 
б) няпэўна-асабовы 
в) абагульнена-асабовы  
г) безасабовы 
д) назыўны 
Для пэўна-асабовых сказаў характэрна на месце дзейніка падрузамяваюцца займеннікі я, мы, ты, вы. напрыклад: працуй, жыві і радуйся наш вялікі дом.
Для няпэўна-асабовых -дзеючая асоба мысліцца не канкрэтна.