Спішыце, устаўляючы прапушчаныя літары і раскрываючы дужкі. Растлумачце напісанне слоў. Касіць ця..ка. Асабліва ў кустах, дзе касой (не)вельмі размахнешся. Пасля (дзвюх)трох гадзін касьбысл, накасіўшыс ўсяго якую(небудзь) капу´, Васіль а..чувае сябе зняможаным. Настолькі стамляецца, што нават есці (не)хоча. Паляжаўшым ў цяньку, трохі адпачыўшы, ён з(?)ядае свойполудзень і паволі кіруе (да)дому. (Раз)пораз Васіль чуе прарэзлівы крык жаўны´, але цяпер голас дзіўнай птушкі (не)робіць на яго вялікага ўражання. А..спявалі птушкі сваю прывабную песню ў Васілёвайм душы і больш яе (не)узрушваюць

1. Ўзяў, дрыжучы, я пяро і баюся пад гэтым цяжарам
Ці мо палегчы, няўдольнасьць засьветчыўшы гэтым,
Ці можа дзёрскасьцяй страх патаптаць і скарыцца
Волі вялікага мужа, каму забавязаны ўсім я.
2. Ўсё ж запытацца хачу я, і болей нічога,
Як, чытачу мой, даць рады зь пяром неслухмяным? 
3. Целам сваім маналітным ён гэткі вялізны,
Што, калі з ранай сьмяротнай падзе на калены й сканае,
Трох паляўнічых маглі б сесьці на йлбе між рагамі. 
4. Вось ён які, наш бізон, што ў нас зубрам завецца! 
5. З выгляду зубар ня праўдзіць свае апісаньні, 
Што прыпісаць усю моц намагаліся пысе.
6. Людзі ў роднай зямлі запэўняюць, што ў сьвеце
Слава аб ім не прайшла, што нідзе ён ня знаны. 
7. Не захапляўся ніколі ні скураю я, ні рагамі, 
Як разьбіралі на ловах у пушчы здабычу...
8. Калі паданьні даўнейшыя праўдзяць дакладна,
Вока згубіў у сутычцы ён, быў аднавокі. 
9. Княжы наказ, што бароніць і маці, і нашчадзь, 
Множыць тым самым багацьце ды скарбы краіны.

Вось і наступіла зіма - гэтая белая казка. Усе навокал занесена белым снегам, які днём блішчыць на сонцы так, што слепіць вочы. Раніцай шкада таптаць некранутае покрыва, намеценае ноччу. Галінкі дрэў гнуцца пад цяжарам беласнежнай коўдры. Усё навокал чыстае і прыгожае.
Ад марозу снег пад нагамі ціхенька паскрыпвае. Гэта ламаюцца праменьчыкі сняжынак самай непаўторнай формы. Нават шкада становіцца ісці па іх.
Ад голаду і холаду туляцца да чалавечага жытла птушкі: вераб'і, сінічкі, гілі. Ніколі больш не ўбачыш іх так блізка ад чалавека.
Ужо зусім хутка Новы год. Я люблю гэтае свята. Гэта нагода сабрацца ўсёй сям'ёй, пабачыцца з роднымі і блізкімі людзьмі. У навагоднюю ноч усё становіцца асаблівым, казачным. Елка пераліваецца агнямі і зіхаціць гірляндамі. Стол ломіцца пад святочнымі стравамі. У неба ўзлятаюць рознакаляровыя феерверкі. Людзі дораць адзін аднаму падарункі і радасць. Наўкол усмешкі, весялосць і каханне. Адным словам, казка, па-іншаму і не скажаш.
Зіма - мая любімая пара года, а Новы год - маё любімае свята. Хутчэй бы ён ужо наступіў!