Анализ стиха " а ты идзи" пятруся броуки ,

Автор: Петруся Броуки

Год написания: 1965

Стихотворение передает духовный мир поэта в данный период времени его жизни (о чем думает / чего хочет). Автор говорит об поиске себя в этой жизни, о поиске своей верной тропы, которая приведет его с искреннему счастью в нашем мире. Чаще всего такая жизненная тропа является не простой, приходится преодолевать много барьеров, которые человек должен сломить на своем пути.

Отрывок из стихотворения

Пусть жуть, пусть один,

Пусть камни, грязь и топи

Стихотворение "А ты идзи", как призыв человека к действию. В нашей жизни бывают разной степени сложности трудности, которые мы должны преодолевать. Природа таких проблем может заключаться не только в бытовых трудностях, но и в любви (если хочешь добиться чувств и расположения др. человека, то иди вперед и не останавливайся). 

Каждый из нас выбирает свой путь, свою судьбу и человек может на нее влиять. 

Пусть, лишь бы ты верил жадно,

Пусть жуть, пусть один,

Пусть камни, грязь и топи ...

А ты иди,

А ты иди! ..

В данном стихотворении часто используется - лексический повтор

- А ты иди!

- Пусть

Данный прием позволяет усилить динамичность призыва читателя к тому самому действию.

Пячэнне з варэннем

Вазьміце глыбокую талерку, каб цеста не збегла. Відэльцам трэба расцерці маргарын , убіць яйка і ўсыпаць цукар , міксерам ўсё ўзбіць , дадаць соду і дробку солі , паступова усыпаць муку , замешваючы цеста - яно павінна атрымацца шчыльным. Духоўку нагрэць да 180 градусаў , падзяліць цеста напалову адну раскачаць па памерах бляхі , багата вышмараваць яго варэннем. Калі цеста застанецца, перакруціце праз мясарубку , раскладзіце атрыманых "чарвячкоў" на варэнне хаатычна. 

Запекчы пячэнне трэба ў разагрэтай да сярэдняй тэмпературы духоўцы 10-15 мін да скарыначкіб каб было смачна есці , перад падачай гарачае пячэнне разрэжце на парцыённыя кавалачкі.

У Беларусі шмат прыгожых гарадоў: старажытных з іх шматвяковымі замкамі і цэрквамі, як Полацк, і маладых індустрыяльных гарадоў, як Салігорск. І ўсё ж такі, на маю думку, самы прыгожы горад нашай краіны - гэта Мінск, па сумяшчальніцтве сталіца Беларусі і мой родны горад.
Мінск - палітычны, эканамічны, культурны, навуковы і транспартны цэнтр Беларусі. Горад прыцягвае новых жыхароў, як агеньчык свечкі матылькоў. Сюды з'язджаюцца для вучобы і ў пошуках працы з усіх абласных і раённых цэнтраў, гарадоў і вёсак. Менавіта таму Мінск з'яўляецца самым густанаселеным горадам рэспублікі: тут пражывае больш за два з паловай мільёны чалавек з дзевяці з паловай мільёнаў насельніцтва краіны.
Мінск размешчаны ў самым цэнтры Беларусі на рацэ Свіслач. На жаль, у горадзе засталося зусім няшмат месцаў некранутай прыроды. А тыя, што засталіся, вельмі моцна забруджаныя. Усё гэта плата за выгоды цывілізацыі і паскораную індустрыялізацыю. Але як жа часам хочацца прагуляцца па чыстым парку і выкупацца ў чыстай рэчцы! Я, напрыклад, з задавальненнем гуляю па парку Чалюскінцаў, які знаходзіцца недалёка ад майго дома: купляю марожанае і бязмэтна блукаю па алеях, атрымліваючы асалоду ад відаў прыроды.
У Мінску шмат і іншых магчымасцяў для адпачынку. Тут мноства кінатэатраў, стадыёнаў, музеяў. Мой любімы кінатэатр - Аўрора. Мы часта ходзім туды з сябрамі, каб атрымаць асалоду ад навінак сусветнага кінематографа.
Для гасцей горада ў Мінску больш за ўсё будуць цікавымі яго архітэктурныя славутасці. Хоць у Мінску не вельмі шмат па-сапраўднаму старажытных архітэктурных помнікаў з-за таго, што яго неаднаразова разбуралі да падмурка падчас войнаў, тут усё яшчэ ёсць, на што паглядзець, напрыклад, Траецкае прадмесце, "Чырвоны касцёл", Кафедральны сабор Дзевы Марыі, будынак гарадской ратушы, з больш сучасных пабудоў - Тэатр оперы і балета, галоўны будынак Акадэміі навук і шмат чаго іншага.
Увогуле, у горадзе знойдуцца забавы на любы густ. Прыязджайце да нас у Мінск, не пашкадуеце.