Сярэдзина чэрвеня.ярка свецить сонца. яно палоща у вадзе свае промни- пырски

Весенняя пора для многих людей – это самое любимое время года, потому что с её наступлением природа пробуждается к жизни после зимней спячки. хмурое небо становится всё более голубым. всё чаще из-за туч выглядывает солнышко. под его ласковыми лучами тает прошлогодний снег, начинается весенняя капель. из земли пробивается молодая зелёная травка, радуют глаз, кое-где показавшиеся, первые подснежники. весело звенит бегущий ручей. на ветках деревьев и кустарников набухают почки, а в скором времени распускаются зелёные листочки. в это время года дни становятся длиннее, солнце встаёт раньше, а ночи теперь немного покороче. с самого утра птицы начинают будить тебя своим прекрасным щебетанием, давав понять, что пора просыпаться. к тому же весеннее утро намного безопаснее зимнего, ведь зимой утром темно и ничего не видно, и когда идешь в школу, то с опаской смотришь по сторонам. 

францыск скарына, беларускі і ўсходнеславянскі першадрукар. нарадзіўся ў г.полацку каля 1490 г.

атрымаў ступень бакалаўра філасофіі ў кракаўскім універсітэце і, магчыма, у гэтым жа універсітэце ступень магістра медыцынскіх навук. затым ступень доктара “лекарскіх навук” у падуанскім універсітэце.

у пачатку 1520-х гадоў пераехаў у вільню і заснаваў друкарню. у ёй надрукаваны «малая падарожная кніжка» і апостал. беларускае кнігадрукаванне пачалося адразу на еўрапейскім узроўні. рэнесансныя выданні скарыны вылучаюцца высокай якасцю друку, характэрнымі мастацкімі, гравюрнымі і арнаментальнымі аздабленнямі, шрыфтам і іншымі кампанентамі выдавецкай эстэтыкі і майстэрства. а каментарыі да выданняў былі разлічаны на ўспрыманне простымі («паспалітымі») людзьмі. у прадмовах скарыны прасочваюцца прыметы іншых літаратурных жанраў, якія пазней атрымалі развіццё ў беларускай літаратуры і пісьменстве.

кнігі скарыны зрабілі значны ўплыў на духоўную культуру беларусі і украіны, стымулявалі ўзнікненне кнігадрукавання ў маскоўскай дзяржаве, распаўсюджваліся ў шматлікіх рукапісных копіях.

памёр скарына каля 1551 г., дакладная дата смерці і месца пахавання невядомы.