Фонетический разбор слова заблудзiшся

з [з] - зычны, звонкі, цвёрды; а [а] - галосны, ненаціскны; б [б] - зычны, звонкі, цвёрды; л [л]  - зычны, звонкі, цвёрды; у [у] - галосны, націскны; дз [дз'] - зычны, звонкі, мяккі; і [і] - галосны, ненаціскны;

ш [ш]  - зычны, глухі, цвёрды; с [с'] - зычны, глухі, мяккі; я [а] - галосны, ненаціскны; 11 літар,  10 гукаў

заблудзішся  за-блу-дзіш-ся (4 склады)з - [з] - зычны, звонкі, цвёрдыа - [а] - галосны, ненаціскныб - [б] - зычны, звонкі, цвёрдыл - [л]  - зычны, звонкі, цвёрдыу - [у] - галосны, націскныд; з - [дз'] - зычны, звонкі, мяккіі - [і] - галосны, ненаціскны

ш  - [ш]  - зычны, глухі, цвёрдыс - [с'] - зычны, глухі, мяккія - [а] - галосны, ненаціскны11 літар,  10 гукаў

аступила осень. солнце греет ещё почти по-летнему, стремясь отдать последнее нерастраченное тепло. на голубом и чистом небе ещё почти нет туч. только ветер стал более холодным и резким, напоминая о том, что на дворе уже сентябрь месяц. среди яркой зелени уже заметны первые предвестники осени: жёлтые и красные листья. скоро они опадут с деревьев и покроют собой все дороги и дорожки.

птицы уже начинают собираться в стаи, готовятся к длительному перелёту в тёплые края. ещё слышится отовсюду их весёлый гомон, щебетанье, которые вскоре утихнут до новой весны. ещё не начался сезон затяжных и бурных ливней, однако небо уже изредка хмурится. иногда на землю проливается дождь, но лужи высыхают тут же под последними ласковыми лучами солнца

Тяжело объяснить так что держите краткое содержание.

Объяснение:

Насцечка — галоўная гераіня аповесці К. Чорнага «Насцечка». Яна вельмі акуратная, сціплая.

Па характары — рашучая, аптымістычная, смелая. Вось як апісвае сваю гераіню К. Чорны: «...бойкая і рухавая дзяўчынка, белатварая, з густымі валасамі, якія роўна ляжалі на яе галаве пад грабянцом. Да самых халадоў яна прыходзіла ў школу ў шарсцяной кофтачцы, інэрай, у карычневыя палоскі, а калі стала халадней, — пачала надзяваць на кофтачку чорнае ватовае паліто з простым бобрыкавым каўняром і вузенькім суконным паяском».

Дзяўчынку адразу палюбілі ў класе. Пачалі называць яе ласкава Насцечка. Яна добра вучылася, паважала сваіх аднакласнікаў, была простая, ніколі не выстаўляла сябе. Насцечка вельмі любіла свайго дзеда. Калі дзед захварэў, дзяўчынка ўзваліла на свае плечы ўсе гаспадарчыя клопаты: бегала ў магазін, паліла ў печы, варыла есці. Яна паводзіла сябе як дарослая гаспадыня, нікому не скардзілася і не прасіла дапамогі.