Як відбувається живлення грибів? Чим воно відрізняється від живлення рослин?

Гриби - різноманітна група організмів, які живляться розчинами готових органічни­х речовин своєю поверхнею, тверді частинки спочатку розкладають особливими речовинами (грибний спосіб гетеротрофного тип живлення), рослинам здатний фотосинтез (автотрофний тип живлення). У їхніх клітинах, як і в клітинах тварин, відкладається не крох­маль, як у рослин, а інший вуглевод - глікоген.
Мабуть, на нашій планеті немає жодної органіч­ної речовини, яку б не могли розкласти гриби.
Газообмін у більшості грибів відбувається через оболонки їхніх клітин.

ответ:

в  первые же  дни  войны римма иванова поступила на  курсы медицинских сестёр и  одновременно устроилась работать в  ставропольский епархиальный лазарет, куда уже  прибывали раненые. в  январе 1915 года, несмотря на  протесты родителей, римма отправилась на  фронт в  составе 83-го  самурского пехотного полка, который базировался в  ставрополе.

чтобы не  привлекать к  себе излишнего внимания, а  также чтобы попасть на  передовую, девушка остригла волосы, переоделась в  мужчину и  стала называть себя иваном ивановым. вскоре инкогнито было раскрыто, но  невзирая на  то, что  женщины служили только в  тыловых лазаретах, римме разрешили остаться на  фронте. она  постоянно бросалась в  самое пекло боя  и  отважно вытаскивала раненых из-под  шквального огня войск. за  три  месяца жестоких боёв девушка спасла около 600  бойцов, в  том  числе нескольких офицеров. она  была удостоена двух георгиевских медалей «за  храбрость» 4  и  3  степени и  солдатским георгиевским крестом. сослуживцы боготворили отважную сестру милосердия и  считали её  талисманом полка. на  общих фотографиях видно, насколько уважительно и  трепетно относились к  ней  солдаты и  офицеры. именно тогда девушка получила прозвище святая римма.

в  письмах риммы к  родителям проявлялось величие и  чистота её  души, а  также масштаб помыслов, невероятный для  скромной провинциалки: «думайте, как  хотите, но    вам  честное слово, что  многое-многое отдала бы  для  того, чтобы облегчить страдания тех, которые проливают кровь. но  вы  не  беспокойтесь: наш  перевязочный пункт не  подвергается обстрелу… мои  хорошие, не  беспокойтесь ради бога. если любите меня, то  старайтесь делать так, как  мне  лучше… вот  это  и  будет тогда истинная любовь ко  мне. жизнь вообще коротка, и  надо прожить ее  как  можно полнее и  лучше. , господи! молитесь за  россию и  человечество».

летом 1915 года иванова получила отпуск и  провела его  в  ставрополе с  родителями. в  сентябре она  вновь вернулась на  фронт, на  этот раз  в  расположение 105  оренбургского пехотного полка, под  начало своего брата, полкового врача владимира иванова.

римма добилась назначения фельдшером в  10-ю  роту, которая сражалась на  передовой. 9  сентября 1915 года полк атаковал расположение неподалёку от  села мокрое дуброво гродненской губернии. бой  был  неравным и  жестоким. невзирая на  то, что  вокруг свистели пули и  рвались снаряды, римма продолжала спасать раненых и  оказывать им  медицинскую .

враг почти вплотную подошёл к  позициям. все  офицеры были убиты, среди солдат началась паника и  бегство. тогда римма в  своём белом платке сестры милосердия выскочила из  окопа и  с  криком: «солдаты, за  мной! » и  увлекла за  собой всех, кто  ещё  был  способен держать в  руках оружие.

контратака была успешной, боевые части ворвались во  вражеские окопы и  выбили немцев с  занятых ими  рубежей.

римма в  этом сражении получила смертельное ранение разрывной пулей. ей  был  всего 21  год. об этом сообщает рамблер. далее:

объяснение:

ответ:

объяснение:

кыргызстандын залкар уулу, дүйнөгө аты таанымал белгилүү жазуучу, коомдук жана мамлекеттик ишмер чыңгыз айтматов талас облусуна караштуу кара-буура районундагы шекер айылында 1928-жылы 12-декабрда туулган.

1946-жылы жамбыл шаарындагы зооветеринардык техникумду, 1953-жылы к.и.скрябин атындагы кыргыз мамлекеттик айыл чарба институтун бүтүргөн, 1956-1958-жж. москвадагы жогорку адабият курсунун угуучусу болгон.

согуш жылдарында шекер айылында айылдык кеңештин катчысы, райфинбөлүмдүн агенти, 1953-1956-жж. кыргыз мал-чарба илимий-изилдөө институтунун эксперименттик фермасында зоотехник, 1958-1960-жж. " киргизстан" журналынын редактору, 1960-1965-жж. "правда" гезитинин өз кабарчысы, 1965-1986-жж. кыргызстан кинематографисттер союзунун төрагасы, 1988-1990-жж. "иностранная " журналынын башкы редактору, президентинин кеңешчиси, 1991-жылдан элчилик кызматта (1991-жылдан кыргызстандын бельгия мамлекетиндеги элчиси) болгон.

айтматовдун чыгармачылыгы студент кезинде башталган. орус жана кыргыз тилдеринде жазып, биринчи аңгемеси "гезитчи дзюйдо" деген ат менен 1952-жылы "киргизстан" альманахында орус тилинде жарыяланган.

" газета", "новый мир", " киргизстан" журналдарынын редколлегия мүчөсү болгон.

1956-жылдан тарта жазуучулар союзунун мүчөсү болгон.

анын чыгармалары кыргыз адабиятын эл аралык деңгээлде көтөрүп, жазуучунун дээрлик бардык чыгармалары кмш өлкөлөрүнүн драма жана опера театрларынын сахналарында коюлган жана чыгармалары боюнча тартылган кинофильмдер эл аралык кинофестивалдардын сыйлыктарына жана байгелерине татыктуу болгон.

алгачкы аңгемелери 1952-жылы орус тилинде "комсомолец киргизии" газетасына жана "киргизстан" альманахына жарыяланат. ал ошол кезде эле в. катаевдин "полктун уулу" повестин, м. бубеновдун "ак кайың" романын которот, бирок алар басылган эмес. андан кийин "ак жаан", "түнкү сугат", "асма көпүрө" аттуу кыргызча жазылган аңгемелери жарыяланат. анын чыгармачылык ишиндеги бурулуш 50-жылдардын ортосунда болот. бул жылдары "бетме-бет" (1958) жана "обон" ("жамийла", 1959) повесттери кыргызча жана орусча жарыкка чыгат. мүнөзүн, психологиясын ачууда "бетме-бет" повести кыргыз прозасына жаңылык катары кирди. "обон", "жамийла" повесттери кыргыз идеялык-эстетикалык проблематикасы жана ага шайма-шай келген көркөмдүк сапаты менен кыргыз совет адабиятындагы нукура жаңычыл чыгарма болуп, бат эле көп тилдерге которулду. "жамийла" өнүп-өсүп калган кыргыз прозасынын жаңы сапатка жетишип, өркүнү өскөн адабияттардын деңгээлине көтөрүлгөнүн дүйнөгө маалым кылды. ошондон бери айтматов жаңы чыгармаларында сейрек кездешүүчү талантынын улам жаңы кырларын ачып келе жатты.  

"кызыл жоолук жалжалым" ("тополёк мой в красной косынке", 1961), "бото көз булак" ("верблюжий глаз", 1961), "биринчи мугалим" (1962), "саманчынын жолу" (1963) деген повесттеринде жазуучунун нравалык, философиялык изденүүлөрү андан ары тереңдеп, чеберчилиги бийиктен бийикке көтөрүлгөн. аларды айрыкча "биринчи мугалим" повестинен ачык көрүүгө болот. повесть өткөндөгү окуяларды сүрөттөсө да, азыркы мезгил менен үндөш көйгөйдү козгойт. башкы каарман дүйшөн өктөмдүгү, өз идеалы үчүн курман болууга кайылдыгы менен адабияттагы левинсон, павел, корчагиндин образдарына барабар турат.  

анын "саманчынын жолу" повести улуу ата мекендик согуш жылдарындагы кыргыз элинин тылдагы кыйын, күжүрмөн, баатырдык эмгегин даана сүрөттөйт. чыгарманын баш каарманы толгонайдын элеси аркылуу жазуучу согуштун оор сыноолорун майышпай көтөргөн карапайым кыргыз аялынын типтүү образын түзгөн. бул трагедиялуу боектор менен жазылган зор оптимисттик күчкө ээ болгон толгонайдын образына күчтүү драмалык чыйралыш, терең психологизм, эпикалык кеңири масштабдуулук мүнөздүү. ал эми "жаныбарым, гүлсарым! " ("прощай, гульсары") повестинин жарык көрүшү көп улуттуу совет адабиятына зор идеялык-эстетикалык табылга катары кирип, кыргыз прозасы социалисттик реализм жолунда дагы алдыга илгерилегенин далилдеди. чыгарманын сюжетин кураган окуялар кыргыз айылынын турмушу менен чектелсе да, анда жалпы совет коомуна орток маселелер көтөрүлгөн. ак ниеттүүлүк менен кара санатайлыктын ортосундагы "түбөлүк" конфликт повестте жаңыча, партиялык принципте чечилген. танабай менен гүлсарынын образдары өтмө катары айкалышып, өзүнчө бир жалпыланган образды түзөт.  

подробнее - на -