Какие два из названных памятников русской культуры относятся к истории XIV—XV веков? Запишите цифры, под которыми обозначены памятники собор Андроникова монастыря 2) Покровский собор в Москве 3) Софийский собор в Киеве 4) церковь Вознесения в Коломенском 5) Успенский собор в Звенигороде

В период Средних веков почти во всех странах шли долгие и кровавые соревнования за власть между всевозможными герцогами, графами и королями. Не стала исключением и Англия, где распри четырнадцатого века переросли в кровавую войну между династиями Ланкастеров и Йорков в пятнадцатом веке, которую позже назвали войной Алой и Белой розы. Когда к власти приходят Тюдоры, Англия оказывается на грани кризиса не только политического, но также социального и экономического. Новая династия которая достаточно жестко справилась с внутренними проблемами – в этот период в стране устанавливается абсолютная монархия.

Тюдоры – это одна из ветвей давнего рода Койхлена, который имел право на владение всеми землями Британии. Правление династии приходится на эпоху Возрождения, когда Англия начинает принимать активное участие в международной политике и в конце пятнадцатого века даже отправляет экспедицию в Америку, начав ее колонизацию.

При власти Тюдоры в Англии находились более столетия — начиная от коронации Генриха II, коротая состоялась в 1485 году, и до смерти его же внучки, Елизаветы, в 1603 году. Для страны изменение политического курса стало переломным моментом от смутных времен к Новому времени, где расцвет культуры проходит под покровительством королевского двора. Внутренние распри между аристократами прекратились, когда Генрих VII женился на Елизавете, соединив, таким образом, дома Ланкастеров и Йорков, образовав род Тюдоров.

Правление Генриха укреплению экономики Англии – он установил вместо наказаний за взяточничество и другие провинности крупные штрафы, что пополнению казны, а также при судов с особым статусом и полномочиями разоблачил большинство заговоров, выбирая в советники менее знатных дворян. Когда при власти находился Генрих VIII, началось движение Реформации, в следствии чего английская церковь практически отделилась от Рима, религия становится светской деятельностью, а большинство решений касательно назначений священников согласовываются с королем. Во времена Эдуарда VI Реформация достигает расцвета и принимаются законы, подтверждающие новые правила богослужения.

Кровавая Мария Тюдор не была сторонницей реформ, потому отменила принятые предшественником церковные законы и возвратила приходы старым священникам. Это послужило причиной восстания, после провала которого снова начинают действовать жесткие нормы против еретиков, а английская церковь снова обращается в подчинение к Риму. Знаменита королева тем, что в первый год ее правления казнили других возможных претендентов на трон, а также жестоко наказали приверженцев протестантизма, потому новость о ее смерти простые жители отметили праздничными гуляниями.

После Марии трон переходит к ее сестре Елизавете, коротая придерживалась более демократичных взглядов относительно религии и примирила протестантов и католиков одним из первых указов. При Елизавете Англия становится главной морской державой, отвоевав этот статус у Испании. Единственной женщиной, с которой вел долгую переписку Иван Грозный, подразумевая заключение выгодного брака, была именно королева Англии, и именно под ее покровительством была собрана Королевская труппа, где выступал У.Шекспир.

После смерти Елизаветы трон переходит к шотландскому королю Якову VI, что приходился сыном Марии Стюарт. Так закончился период правления Тюдоров, и начался расцвет Стюартов, потомков Вальтера.

Бекініс, қорған, қамал — тұрақты әскері, қару-жарағы бар, қажетті азық-түлік, т.б. нәрселермен қамтамасыз етілген, әскери-стратегиялық тұрғыдан маңызды, жау қоршауында қалған жағдайда ұзақ уақыт қарсыласуға мүмкіндігі мол әскери тұрақ. Ол теңіз (теңіз жағалауы) Бекінісі және құрлықтық Бекініс болып бөлінеді. Теңіз (теңіз жағалауы) Бекінісі әскери флот күштерінің шұғыл әрекет тірегі ретінде қызмет етеді. Мұндай Бекіністер құрамында теңізге, ішкі рейдтерге шығуға оңтайлы бірнеше (жабық) аралдар, сондай-ақ, қорғанысқа, кемелер мен қайықтарды жөндеуге, жабдықтауға қажетті құралдар болады. Теңіз жағалауында Бекіністік құрылыстар жүргізу, қорғану туралы алғашқы жазба деректер Филон Византийский (б.з.б. 3 ғ.), Витрувий (б.з.б. 1 ғ.), Аполлодар (2 ғ.), Вегеция (4 ғасырдың соңы — 5 ғасырдың бас кезі) еңбектерінде кездеседі. Құрлықтық Бекініс алғашында топырақ үйіндісімен, таспен, ағашпен, т.б. материалдармен қоршалған елді мекен түрінде болды. Ал көшпелілер әскерлері жылжымалы Бекіністер құру әдістерін қолданған. Кейін қалалық мәдениеттің өркендеуіне байланысты қорғаныс құрылыстары бар Бекіністер, қамалдар салына бастады. Мұндай елді мекенді, қамалдарды қорғау тұрғындардың өз күшімен жүзеге асырылған. Ертедегі мемлекеттер мен қалаларда әскер пайда болып, құрылыс өнерінің дамуы мен арзан жұмыс қолдарының (құлдар) көбеюіне байланысты көне қалалар айналасы мұнаралы қабырғалармен, ормен қоршалатын болды. Мысалы, парсылар астанасы Сузы үш қатар мұнаралы қабырғалармен қоршалған. Орта Азия мен көне Қазақстан жерінде де мұндай көп қатарлы Бекіністер аз болмаған. Олардың орындары ондап саналады. Б.з-дың алғашқы ғасырларында Сырдың оң жағасынан бой көтерген Сауран қаласының да бірнеше бекініс қабырғалары болған. Бекіністің сыртқы қоршауы құлаған жағдайда, ең соңғы кедергі есебіндегі тірек-қорғаны — цитаделі (гректерде — акрополь, римдіктерде — капитолий) салынған. Үлкен аумақты ел шетінен қорғауға арналған шекаралық Бекіністер Қытайда (Ұлы Қытай қорғаны), Мысырда, Ассирияда, Вавилонда, Иранда, Римде, т.б. елдерде қолданылған. Орта ғасырларда Батыс Еуропада ірі жер иелерінің қорған-сарайлары (замоктар), қорғандары күшейтілген қарулы әскері бар қалалар мен монастырьлар түріндегі Бекіністер пайда болды. Қорған-сарайлар ірі жер иелерінің тұрғын жайы мен қол астындағы халықтан алым-салық жинау, ұрыс қимылдарын жүргізу мақсатында жасақталған қарулы әскері орналасатын тұрақ қызметін атқарды. 13 — 14 ғасырларда тек Францияда ғана 50 мыңға жуық қорған-сарайлар, қарулы әскері бар қалалар мен монастырьлар болды. Оқ-дәрімен атылатын қарулардың пайда болуына байланысты (18 — 19 ғасырлардан бастап) теңіз жағалауындағы Бекініс қабырғаларының алдыңғы жағынан қосымша форттар салына бастады. 19 ғасырдың аяғында Бекініс құрылысына бетон және оқ өтпейтін құрылымдар қолданылатын болды. 1-дүниежүзілік соғыс қарсаңында Еуропа территориясында әр түрлі дәрежедегі 150-ден астам Бекініс болды. Қару-жарақтар мен әскердің Бекіністерге топталуы қарсыластарға артиллериядан бастырмалата соққы беру арқылы бас көтертпей тастауына мүмкіндік беретін. Сондықтан, қарулы күштерді әр жерге бөліп орналастыру қажеттігі туындады. 1-дүниежүзілік соғыстан кейін Бекіністер орнына әскери шептер өмірге келді.[1]