Сочинение характер моего друга на казакском

айуанаттар дүнием, әлбетте, аста-төк және алып. ол өзінің көркінің, неизведанностью және өзінің мекендеушісінің түрлілігімен тартады. в осы уақытты да взрослых, та -шағаның алып саны айуанаттың өмірінің, оның әдеттерінің, психикамен, тәртіппен, астың шығар- әдіс-айла, тұрық, ал да мынадай маңызды сұрақ, сияқты мазмұн айуанат ара үй шарт және ол рөл ара өмір өте қызықта-.

осы деген жауап және сырттың сұрақтары, ал да айуанаттың суреттерінің сайттың беттерінде табу болады. мында жанның үйдің пушистики, жаулап ал- біздің жүректеріміз, алып, жапырақтану дайын сізді баста бөлікте және ана айуанаттар ашуқор азулы аңдар, туралы нешіншінің тіршілігінің суретте- ол емес тіпті сез-, бірақ тану рады бол-. бас-басының өмірі олардан айрықша қызықты.

айуанаттың көпшілігі қармақбауларда мекендейді. олар "тағы аңдар" деген атауды алды. многие олардан - сол, кәсіптің және ажырат- нысандары қауіпті айуанат, азулы аңдар. бірақ барлық оларды бір мақсат - күн көр- біріктіреді, үшін нешінші олар ылғи күреседі. үйлер

О строительстве мавзолея не осталось каких-либо достоверных сведений. Однако существует казахская легенда о любви Айша-Биби к своему жениху. Существуют 28 различных версий этой легенды. Согласно самой распространённой — Айша-Биби была дочерью известного учёного и поэта XI века хакима Сулеймана Бакыргани. После его смерти она воспитывалась у шейха Айходжы. Однажды правитель Тараза Карахан Мухаммед (в честь которого возведён мавзолей Карахана в Таразе) попросил её руки, однако её воспитатель не дал согласие. Тогда она обманным путём поехала в Тараз. К несчастью, её жених никогда больше не смог её увидеть, так как она погибла на берегу реки Аса от укуса змеи, спрятавшейся в головном уборе. Скорбя по смерти девушки, Карахан воздвиг мавзолей сказочной красоты на месте её гибели. Попутчица Айша-Биби Бабаджи-хатун стала хранительницей мавзолея и после смерти была похоронена в 20 шагах от Айша-биби в мавзолее Бабаджи-хатун[2].

По другой версии, чувствуя действие яда змеи, Айша распорядилась немедленно передать весть об этом Карахану. Тот не мешкая прибыл к ней со своими лекарями и муллами. Видя бессилие лекарей, Карахан попросил муллу совершить обряд бракосочетания с погибающей невестой. После обряда, взяв руку девушки, он трижды громко закричал ей: «Айша, ты теперь стала биби», то есть его женой, замужней[3].

Объяснение: