Закончите уравнения тех реакций, которые необратимы a) naoh+h2so4 б) nano3+kcl в) cuo + h2so4 г) fe(oh)2+hcl д) agno3+kcl е)cao+hno3

Сuo+h2so4=cuso4+h2o agno3+kcl=agcl+kno3

Металдар — электр тоғы мен жылуды жақсы өткізетін, пластикалық қасиеті жоғары, жылтыр заттар. Мұндай қасиеттердің болуы металдардың ішкі құрылымымен байланысты.

Металдардың (сынаптан басқа) кристалдық тор көздерінде металл атомдары орналасқан. Олар бір-бірімен металдық байланыспен байланысады. Металдардың иондану энергиясы аз болғандықтан олардың валенттік электрондары оңай бөлініп, бүкіл кристалдың бойында еркін қозғала алады. Сондықтан олардың жиынтығын электрон газы деп те атайды. Су ерітінділеріндегі реакциялар үшін металдың активтілігі оның активті қатардағы орнына байланысты.

Металдардың қаттылығы, температураға төзімділігі күнделікті тәжірибеде шешуші рөл атқарады. Егер шыны хроммен кесілсе, ал цезийді адам тырнағымен-ақ кесе алады. Кейбір металдар жұмсақ (күміс, алтын, т.б.) болғандықтан таза металдардың орнына олардың бір-бірімен құймалары қолданылады. Ең алғаш алынған құймалардың бірі – қола.

Темір мен оның құймалары (шойын, болат) қара металдар, ал қалғандары түсті металдар; алтын, күміс, платина химиялық реактивтерге төзімділігіне байланысты асыл металдар; сумен әрекеттесіп сілті түзетін металдарды сілтілік (Lі, Na, K, Rb, Cs), ал жер қыртысының негізін құрайтындарын сілтілік жер металдар; массалық үлесі 0,01%-дан аспайтындарын сирек металдар деп атайды. Өнеркәсіпте металдарды негізінен пирометаллургия, гидрометаллургия және электрметаллургия әдістерімен алады. Металдар электр сымдарын, тұрмысқа қажет бұйымдар (қазан, балға, т.б.) жасауда, т.б. кеңінен қолданылады.

Объяснение:

окси́д  (синонимы:   о́кисел,  о́кись)  —  бинарное соединение  элемента  с  кислородом  в степени окисления −2, в котором сам кислород связан только с менее  электроотрицательным  элементом. элемент кислород по  электроотрицательности  второй после  фтора, поэтому к относятся почти все соединения элементов с кислородом. к исключениям относятся, например,  дифторид кислорода  of2.

оксиды  — весьма распространённый тип соединений, содержащихся в  земной коре  и во вселенной вообще. примерами таких соединений являются  ржавчина,  вода,  песок,  углекислый газ, ряд красителей. также является класс  минералов, представляющих собой соединения металла с кислородом (см.  окислы).

соединения, которые содержат атомы кислорода, соединённые между собой, называют    или перекисями (содержат цепочку −o−o−),    (содержат группу о−2) и    (содержат группу о−3). они, строго говоря, не относятся к категории оксидов.

классификация[править  |  править код]

в зависимости от свойств различают:

солеобразующие оксиды: основные оксиды  (например,  оксид натрия  na2o,  оксид меди(ii)  cuo): оксиды металлов,  степень окисления  которых i—ii; кислотные оксиды  (например,  оксид серы(vi)  so3,  оксид азота(iv)  no2): оксиды металлов со степенью окисления iv—vii и оксиды неметаллов; амфотерные оксиды  (например,  оксид цинка  zno,  оксид алюминия  al2о3): оксиды металлов со степенью окисления iii—iv и исключения (zno, beo, sno, pbo); несолеобразующие оксиды:   оксид углерода(ii)  со,  оксид азота(i)  n2o,  оксид азота(ii)  no,  оксид кремния(ii)  sio.

существуют  сложные оксиды, включающие в молекулу атомы двух и более элементов, кроме кислорода (например,  оксид лития-(iii)  li2o·co2o3), и  двойные оксиды, в которые атомы одного и того же элемента входят в двух или более степенях окисления (например,  оксид марганца(ii,iv)  mn5o8). во многих случаях такие оксиды могут рассматриваться как соли кислородсодержащих кислот (так, оксид лития-(iii) можно рассматривать как лития li2co2o4, а оксид марганца(ii,iv)  — как ортоманганит марганца mn3(mno4)2).