Проба пера Выпиши из текста предложения с научными сведениями

ответ:текст сфотка

Объяснение:

Литература Древней Руси, да и вообще древнерусское искусство, оставило потомкам  образцы нравственности, беззаветной преданности, великого служения своему Отечеству. Начиная с древнейших времен, с произведений устного народного творчества, русский народ утверждал нравственные идеалы, внушал заветы своим детям.

Былины и сказки создавались народом на протяжении многих веков.
Мы с раннего детства составляем себе представление об истинном герое ,создаем образец для подражания.
Традиции устного народного творчества продолжены в произведениях древнерусской литературы. В «Повести о Петре и Февронии Муромских» Ермолай-Еразм рассказал о нравственном идеале русичей более поздней эпохи. По мнению древнерусских авторов, именно любовь является тем стержнем, на котором держится человечество. Любовь творить чудеса: исцелять, придавать силы, возвращать к жизни. Любовь заставляет Ярославну, героиню «Слова о полку Игореве», подняться на городскую стену и молить силы природы о любимого князя Игоря.
Другим нравственным идеалом является преданность своему Отечеству, служение его благу. Автор «Слова о полку Игореве» в своем обращении к князьям призывает их объединиться, чтобы защитить русскую землю от врагов. Таковы заветы наших предков, которые и поныне являются основополагающими. Любовь, доброта, ум, верность и преданность – всегда были и остаются нравственным идеалом русского народа.

Инша / «Әбугалисина» әсәрендә мәгърифәтчелек идеяләре
Бик борынгы заманнарда ук яшәгән Көнчыгыш галиме Ибн Сина (Әбугалисина) турында әллә никадәр риваять, легенда саклана, чөнки андагы белемлелек күпләрне аптырашта калдырырлык булган. Гади акыл аңламастай нәрсәләргә ирешкән Әбугалисина үз чорында ук кешеләргә сихер иясе, тылсымчы булып күренгәндер. Ә инде еллар узгач, аңа бәйле вакыйгалар гасыр тузанына күмелгәч, серлелек пәрдәсе тагын да калыная төшкән, Әбугалисинаны олыклаган әсәрләр иҗат ителгән.
Каюм Насыйриның универсаль белемнәр иясе хакында бер төрек китабын татарчалаштырырга алынуының сәбәбе нәрсәдә соң? Әлбәттә, татар халкында укымышлы кешеләргә ихтыяҗ зур булуда, аңа үзенә үрнәк итәрлек шәхесләр кирәклектә. Мәгърифәтчелек карашларына ия Каюм Насыйри аң-гыйлемне халыкка ничек хезмәт иттереп булганлыгын күрсәтергә теләгән.
Кыйссаның эчтәлеген хәтергә төшерик. Аның үзәгенә тирән белемле, югары әхлаклы каһарман куелган. Ул инде табигатьне үз көченә буйсындыру дәрәҗәсенә ирешкән. Дөрес, аның туганы һәм көндәше Әбелхарис та наданнардан түгел, әмма әхлаксызлык, югары сыйныф вәкилләренә ялагайлык, шуларга ярдәм итүе, явызларны баету өчен көч түгүе аны тискәре геройлар рәтенә бастыра. Монда мәгърифәтчеләрнең һәрьяктан камил кеше турындагы карашлары ачыктан-ачык һәм шул ук вакытта үзенчәлекле гәүдәләнеш таба. Башка әсәрләрдә, гадәттә, тискәре геройлар үтә надан булсалар, Каюм Насыйри тәрҗемә иткән кыйссадагы Әбелхарис гавам халкыннан белемлелеге белән аерылып тора. Дөрес, бу ноктадан караганда, аңа Әбугалисинага җитәргә ераграк әле. Әсәр башында әлеге геройның туында ук игезәгеннән йомшаграк булуы искәртелә. Әгәр ул белеме белән аңа тиң булса, туганы тарафыннан җиңелмәс тә иде бит. Әбелхарис Әбугалисинаның патшага дип җибәргән агулы чәчәк исеннән харап була.