Как правильно посчитать 10*13 во второй степени я болела и не знаю как правильно

10*13^2=10*169=1690 ////////////////////////////// ///////////////////////////////

Гора, на которой была произнесена нагорная проповедь получила название «гора блаженств» . и хотя в этой части галилеи нет настоящих гор, к западу от галилейского озера есть несколько больших холмов. кроме того, некоторые учёные считают, что греческое слово, употребленное в (мф. 5: 1) более точно переводится как «гористая область» или «холмы» , а не просто «гора» . согласно древнему византийскому преданию, это была гора карней хиттин (букв. «рога хиттина» , поскольку она имеет две вершины) , которая расположена на пути между фавором и капернаумом, примерно в 6 км к западу от тверии. вслед за византийцами так думали и крестоносцы, а католическая энциклопедия до сих пор настаивает на этой версии. [4] греческое православное предание также считает склоны этой горы местом нагорной проповеди. [5] во времена наполеона некоторые полагали, что гора блаженств — это гора арбель, расположенная на западном берегу галилейского озера, южнее капернаума. [6]

Яго пагрузілі ў крытую брызентам машыну вечарам, перад захадам сонца. У намордніку. Грузілі ваенныя - узялі ўчацвярых адумыслую мядзведжую клетку, абабітую металічнымі лістамі, у якой ён сядзеў, паднялі па легарах у кузаў, працягнулі па падложцы і паставілі ля самай кабіны. Двое ваенных селі ў кузаве на адмысловых, прывінчаных да падлогі сядзеннях, двое палезлі ў кабіну, да шафёра.

Разам з ім, Арчыбалам, пагрузілі ў кузаў кавуны ў мяшку - ён добра чуў нюхам, - бліскучыя на святле бутэлькі ў скрынцы, з якой пахла гарэлкай, - пах гарэлкі ён вельмі любіў; салдаты доўга бразгалі цынкавымі вёдрамі і бляшанкамі, і цяпер, калі ён, Арчыбал, астаўся адзін у клетцы, сярод паху тырсы - пілавіння з пяском - з манежа, якой ён прапах сам, бензіну, каўбасы, батонаў, рафінаду, пячэння, яблык, шакаладных цукерак; лавіў носам пах мёду - густы, здавалася, не той са слоікаў, які яму давалі ў цырку, а з лесу, што ў асінавых дуплах, якім пахла некалі маці, і ад гэтага ў яго пяршыла ў горле, круцілася галава і хацелася хутчэй на волю, якую ён нанава пачуў сваім мядзведжым нутром толькі цяпер, калі бразнулі дзверцы ў машыне і загудзеў матор. У душы ў яго як усё роўна што азвалася - далёкае і вабнае.