Жила девочка. И жила она в музыкальном городке. Там каждый день играла красивая-красивая музыка. Но сама девочка не любила музыку, и её заставляли учиться. Подарили ей нотную тетрадь, и каждый день, в течении двух недель заполнила она её прекрасными песнями. Каждая нотка на нотном стане была красиво нарисована. Но играла девочка не очень хорошо, можно даже сказать, что плохо. Так она и не решилась сыграть эти песни. Ноты на неё обиделись и убежали. Когда девочка пришла на очередной урок музыки, нотная тетрадь была пуста. А у неё должно начаться через час выступление! Она стала думать, как ей быть. Думала, думала, но ничего придумать не смогла. Пошла она к одному старому музыканту. Рассказала она ему всё, и он ей ответил:
- Девочка, разве хорошему музыканту нужны ноты? А если ноты на тебя обиделись, то ты должна доказать им, что ты любишь музыку. Ну что ты стоишь? Отправляйся на выступление! Сыграй какую-нибудь весёлую песенку, и ноты придут к тебе!
Отправилась она в концертный зал. Вот и её выступление!
Села она за рояль. Начала играть. Не получилась музыка с первого раза. Видимо, придётся сочинить самой. Посмотрела в окно - а там зима. Снежинки грациозно летали по заснеженной поляне. И решила девочка сыграть пародию на снежинки, слушая своё сердце и веря в музыку.
И действительно получилось!
За выступление ей поставили пятёрку, а когда она вернулась в свою комнату, там на столе она увидела свою нотную тетрадь. Там все песни были уже на своих местах, а в конце тетради была записана мелодия, которую она сыграла на выступлении много лет. Девочка выросла и стала великой музыкантшей. Теперь она поняла, что музыка - великое дело.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Найдите промежутки возрастания и убывания функции
12308. Яхшы атның тешен карама, яхшы кешенең яшен сорама.
12309. Яхшы — аш өстенә, яман — сүз өстенә.
12310. Яхшы белән сөйләшсәң, балга шикәр каткандай; яман белән сөйләшсәң, эткә сөяк аткандай.
12311. Яхшы белән юлдаш булсаң, эшең бетәр; яман белән юлдаш булсаң, башың бетәр.
12312. Яхшы белән юлдаш булсаң, җигәрсең син моратка; яман белән юлдаш булсаң, калырсың син оятка.
12313. Яхшы белән яман арасы — җир белән күк арасы.
12314. Яхшы булсаң, даның чыгар; яман булсаң, җаның чыгар.
12315. Яхшы булсаң сөярләр, яман булсаң төярләр.
12316. Яхшы булсаң, якын күп.
12317. Яхшы кеше ай белән көндәй : яхшылыгы һәркемгә бердәй.
12318. Яхшы кеше дип йөрерсең, эшең төшсә белерсең.
12319. Яхшы кеше — көмеш кашык, яман кеше — китек кашык.
12320. Яхшы кеше — муенса кашы, яман кеше — мунча ташы.
12321. Яхшы кеше табып сөйләр, начар кеше кабып сөйләр.
12322. Яхшы кешенең акылы сөйләгәндә килә, яманның акылы соңыннан килә.
12323. Яхшы кешенең сүзе татлы, яманның җаны татлы.
12324. Яхшы кешенең эче белән тышы бердәй була.
12325. Яхшы кешенең эчендә яман нәрсә тормый.
12326. Яхшы килер һәр гәпкә, яман килмәс бер гәпкә.
12327. Яхшы күңелленең аты армый, туны тузмый.
12328. Яхшы мәелле ашка, яман мәелле орышка.
12329. Яхшы нәрсәне төштә күрү дә яхшы.
12330. Яхшы төзеп куаныр, яман бозып куаныр.
12331. Яхшы эшнең башы бул, яман эшнең койрыгы да булма.
12332. Яхшы юлга күндерер, яман юлдан түндерер.
12333. Яхшы юлыннан барсаң, яхшы булырсың.
12334. Яхшы әдәм — илнең ырысы, яхшы сүз — җанның тынычы.
12335. Яхшы үгет кермәсә дә, яман үгет керер.
12336. Яхшы җыяр, яман җуяр.
12337. Яхшыга ефәк ябышыр, яманга — тигәнәк.
12338. Яхшыга ияр, яманны тибәр.
12339. Яхшыга ияргән — чәчәккә, яманга ияргән — тозакка.
12340. Яхшыга ияргән ярпайган, яманга ияргән картайган.
12341. Яхшыга иярсәң — бизәккә, яманга иярсәң — тизәккә.
12342. Яхшыга көн юк, яманга үлем юк.
12343. Яхшыга тиң юк, яманга им юк.
12344. Яхшыга яраш, яманнан кач.
12345. Яхшыдан вафа, яманнан җәфа.
12346. Яхшыдан эш кала, яманнан үч кала.
12347. Яхшыдан өйрән, яманнан җирән.
12348. Яхшыдан үрнәк ал, яманнан гыйбрәт ал.
12349. Яхшыларын бүреккә, начарларын чүбеккә.
12350. Яхшылык агач башында, яманлык аяк астында.
12351. Яхшылык дәүләт арттырыр, яманлык михнәт арттырыр.
12352. Яхшылык зая китмәс, яманлык файда итмәс.
12353. Яхшылык ит, каршысына яхшылык көтмә.
12354. Яхшылык ит тә мәңгегә оныт.
12355. Яхшылык итсәң, юлда калмас.
12356. Яхшылык итсәң, үзеңә кайтыр.
12357. Яхшылык итәргә кулыңнан килмәсә, усаллык итмә: бу да бер яхшылык.
12358. Яхшылык кыл, дәрьяга сал: балык белмәсә, халыйк белер.
12359. Яхшылык кылган аш җыйган, яманлык кылган таш җыйган.
12360. Яхшылык күзгә күренми, яманлык күмеп куелмый.
12361. Яхшылык күрәсең килсә, яхшылык ит.
12362. Яхшылык ташны да эретә.
12363. Яхшылык эшләгәнеңне үзең әйтеп белдермә.
12364. Яхшылык яманлыкның калканы.
12365. Яхшылык җирдә ятмас, яманлык суда батмас.
12366. Яхшылыкка — яхшылык, яманлыкка — яманлык.
12367. Яхшылыкка яхшылык — һәр кешенең эше, имеш; яманлыкка яхшылык ир кешенең эше, имеш.
12368. Яхшылыкка өйрәнергә өч ел кирәк, яманлыкка — өч сәгать тә җитә.
12369. Яхшылыкка җан корбан.
12370. Яхшылыкны бире әйт, яманлыкны ары әйт.
12371. Яхшылыкны кылып диңгезгә ташласаң да кайтыр.
12372. Яхшылыкны онытма, яманлыкны исеңдә тотма.
12373. Яхшылыкны таудан ашыр, яманлыкны аяк астына яшер.
12374. Яхшылыкны хайван да онытмый.
12375. Яхшылыкның кадерен белмәгән кешедән ерак булу яхшы.
12376. Яхшылыкның хакы чыга.
12377. Яхшылыкның юлы җиде.
12378. Яхшыны күреп фикер ит, яманны күреп шөкер ит.
12379. Яхшыны мактасаң ярашыр, яманны мактасаң адашыр