Как человек относиться к природе? С какими экологическими проблемами столкнулись люди? Кто стал виновником экологических проблем? ​

Объяснение:

1)В совершенном мире отношение человека к природе носит неоднозначный характер. Умом все понимают, что беречь природу нужно. Но, что происходит в действительности: леса всё чаще вырубают, воду используют расточительно, животные и растения вымирают целыми видами.

2)Наша окружающая среда постоянно меняется. Стихийные бедствия, периоды потепления и похолодания и многое другое не проходит для планеты бесследно. Сознательные люди обязаны быть осведомленными о том, с какими экологическими проблемами сталкивается наша планета.

3)Человек-главный виновник экологических проблем на планете.Во-первых, люди вырубают деревья, не пытаясь восстановить леса. Во-вторых, сбрасывают в реки отходы промышленных предприятий, тем самым рагрязняя реки и уничтожая их обитателей. В-третьих, люди совсем не думают о воздухе, атмосфере, ведь они постепенно разрушают ее

ответ:День Победы - это праздник, посвященный победе в Великой Отечественной войне. В нашей стране он отмечается 9 мая. в этот день по всей нашей родине идут военные парады, люди чествуют ветеранов ВОВ. Весь день идут торжественные мероприятия, а вечером все заканчивается грандиозным салютом.

В это день все ходят с георгиевскими ленточками. Георгиевская ленточка это символ Победы над фашистами. Эту традицию придумали активисты "Общественной общины" совместно с  "РИА Новости". За 10 лет существования этой традиции, она уже рас более чем в 40 странах по всему миру.

Победа в Великой Отечественной войне эта самый большой подвиг русского народа. Праздник 9 мая это дань безграничного уважения и благодарности тем, кто нашу родину от немецкого врага. Уважение, одновременно вызывающее неимоверную гордость за наш народ. Этот праздник это единение всех тех, кто пострадал от фашистов и кто боролся с ними.

Нет в России семьи, в которой бы не было героя Великой Отечественной войны, потому что сражались все. От мало до велика. Вся страна наполнена памятниками о победе над фашистскими захватчиками. Званий героев Советского союза получили миллионы людей, которые ценой своей жизни родину и наше будущее.

Я с нетерпением жду этот праздник. Утром, в этот день, мы идем всей семьей на Театральную площадь, где проходит парад военной технике, демонстрирующий всю мощь российской армии. Затем проходит чествование ветеранов ВОВ, которых везут через весь город вдоль живой колонный людей, желающих отдать должное своим героям. После чего мы отправляемся в парк имени Горького, где начинают проводить различные спортивные соревнования, недалеко работает полевая кухня, где можно отведать еду, которую ели солдаты во время войны. Ближе к вечеру проводится праздничный концерт, с участием местных звезд и одной-двумя приглашенными звездами российской эстрады. Завершается все праздничным салютом на нашим городом.

Я люблю этот праздник. Я горжусь, что он у нас есть. Мне одновременно больно и радостно в этот день. Это великий день для России и всех, кто пострадал от фашистов. Это день единения и скорби. Этот день будут праздновать вечно!!!

Вообщем..кхм,вот.

Әдәпле кеше нинди була?

Бу соравның җавабы бик күп тәшенчәләргә ия. Әдәпле кеше дибез икән, ул безнең күз алдына барыннан да бигрәк, тәрбияле, инсафлы булып килеп баса. Ул — кешелекле дә, белемле дә, укымышлы да һәм алай гына дамы әле!.

Әйдәгез соң, бергәләп әдәпле кешеләрдә булырга тиешле тагын кайбер сыйфатларны тәфсилләп, киңрәк итеп искә төшереп карыйк.

Әйе, әдәпле кеше:

-​ Башкалардан үзен өстен итеп куймый. Әлкән яшьтәге кешеләргә, мохтаҗларга, гарипләргә һәрвакыт ярдәмчел, ихтирамлы һәм ихлас мөнәсәбәттә була.

-​ Кеше хәленә керә, бүтәннәрне беркайчан да кыен хәлдә калдырмый. Һич кайчан тавыш күтәреп сөйләшми, тупас яки ямьсез сүзләр әйтми, ялганлашуга юл куймый, әйткән сүзен үти, вәгъдәсендә тора.

-​ Кеше сөйләгәндә игътибар белән тыңлый һәм кирәк чакта гына сүзгә кушыла.

-​ Башкаларны рәнҗетергә яки кимсетергә ирек бирми.

-​ Гайбәт сөйләми, мактанмый, шапырынмый, үзен тыйнак тота.

-​ Кешеләр белән һичкайчан үзен эрегә куеп яки тупас сөйләшми. “Борчуым өчен гафу итегез”, “Рәхим итегез”, “Рәхмәт” кебек тылсымлы сүзләрне урынлы куллана белә.

-​ Башкаларның шәхси милкенә, байлыгына саклык белән карый, көнчелек, нәфес чире белән авырмый. Үз милкенең кадерен саклый.

-​ Башкалардан кызгандыру өчен үзен мескен хәлгә төшерми, юк-бар сәбәпләр табып, читтән теләктәшлек, ярдәм эзләми.

-​ Гадел, саф күңелле, намуслы, эчкерсез, сабыр булу — әдәпле кешене бизи торган сыйфатлар. Әдәпле кеше, гомумән, һәрьяклап җыйнак, пөхтә була. “Холкы күркәм, күңеле яхшы кеше белән җиңел яшәп була”,—ди халкыбыз.

Әдәпле булу өчен ни кирәк?

Әдәплелек — кеше белән аралаша белү.

Әдәпле булу — кешеләргә игътибарлы, инсафлы булу.

Һәркем башка кешеләрдән игътибар, игелеклек, ягымлы караш һәм хөрмәт көтә. Беркемнең дә начар сүз ишетәсе килми.

Ләкин моның сере шунда, үзе инсафлы, тәрбияле, яхшы кешеләргә генә кешеләр һәрвакыт яхшылык белән җавап бирәләр.

Әдәпле кешене генә барысы да ярата, хөрмәт итә. Андыйларның ышанычлы якын дуслары була, алар белән ул бервакытта да ямансуламый, күңелсезлеккә бирелми.

Хәер, әдәпле, чын тәрбияле баланың ямансулап торырга вакыты да калмый. Чөнки ул ныклы режим белән яши.

Иртән иртүк күнегүләр ясый, юына. Аннан соң урын-җирен җыештыра. Пөхтә итеп киенә. Аннан әнисенә, әбисенә иртәнге аш әзерләргә һәм табын җыярга булыша.

Тәрбияле бала гөлләргә су сибәр, йортта булган терлекләрне карар. Киемен чистартырга да иренмәс. Әдәпле кеше һәрвакыт үзенең якыннары, дуслары турында кайгыртып яши, аларга ярдәм итәргә әзер тора.