«Өмірдің мәні неде? Не үшін өмір сүремін?» эссе жазу​

Өмірдің мәні - қарапайым адам бола білуде, әрбір сәттен ләззат алуда, талпыныс жасауда, әрбір нәрсенің байыбына жетіп қастерлеуде. Бұл негізінде мынадай деп қадап, пішіп, кесіп, қатып қалатын нәрсе емес. Әр адам үшін әр түрлі.

Кейде өзімді түкке тұрғысыз жаны бар тіршілік иесі секілді сезінемін, қарадай көңіл-күйім құлазып, басым ауған жаққа кетіп қалғым келеді. Бой сергіту үшін көшеге шығам: мүгедектер арбасына таңылған жандарды, өмір басқа салғандықтан жол шетінде қайыр сұрап отырған әйелдер мен бала-шағаларды, ішкілікке салынып кетіп отбасынан кетіп көшеге беттері көнектей боп көгеріп жүрген кей жандарды көргенде мен АЛЛАһқа жалбарынып асылық-пендешілік ойларым үшін шын жүректен кешірім тілеймін, менікі ессіздік, тіпті еркелік екенін түсініп ұяламын. Менен мың есе жағдайы төмен, мұқтаждық көріп жатқан жандар бар. Өкініштісі, анда-санда қалтамдағы бес-он тиыныммен көмектескенім болмаса (оны бұлдап тұрғаным жоқ), қоғамды жақсарту үшін, ел мен жұртқа пайдалы заттар істегенім қайда? Мен еңсемді түсіретіндей қиямет-қайым жоқ, он екі мүшем иншаллаһ аман-сау, өмірден баз кешкенім орынсыз, күресу, күресу, тек қана күресу тұр алдымда

ответ:

представления человека о психических явлениях менялись в процессе развития и вместе с тем менялся пред¬мет исследований психологической науки. с этой точки зрения в психологии можно условно выделить четыре этапа.

1.психология - наука о душе;

2.психология - наука о сознании;

3.психология - наука о поведении;

4.психология - наука о психике.

сознание начали изучать давно и первые исследователи (вундт, локк) трактовали психологическую науку, как науку о «непосредственном опыте» и ставили перед собой исследования и измерения сознания человека. во второй половине 19 века возникает и новое представление о предмете психологии. способность думать, чувствовать, желать стали называть сознанием. таким образом, психика была приравнена к сознанию. на смену психологии души пришла психология сознания.

объяснение:

Подойди к ней, скажи "мамочка, я тебя люблю. , прости меня, я сказала ужасное, как я вообще могла такое сказать про самого дорого для меня человека? ! как? я и сама не мамуля, любимая, это твое дело - прощать меня или нет, но знай, что я тебя обожаю и хочу чтобы ты всегда была со прости меня, я сама *и грустная виноватая моська*" еще можно вспомнить какую - нибудь , хорошо связанную с твоей мамой, чтобы, как бы напомнить, что вы одно целое, и друг без друга вы ну никак не ) должно ! удачи)