Вслове "дарослы" выделить приставку

Приставка в этом слове -да

1)небасхіл - дзейнік, палае - выказнік, веска - дзейнік, пяе-выказнік. Коска пасля небасхіл.

2)прыгадаю-выказнік, сэрца-дзейнік, нямець пачынае- выказнік. працяжнік пасля прыгадаю.

3)лісце-дз, пажоўкла-вык, стала ружовым і ярка-чырвоным- вык. коска перад а.

4) вятры-дз, падзьмуць-вык, каметы-дз, праносяцца-вык. працяжнік перад і.

5) мухалоўка-дз, дастаўляе-вык., дзясяткі (насякомых напэўна таксама)- дз.

коска перад а.

6)даносіцца пошчак- вык.і дз., прасвішча сініца- вык і дз, раздасца покліч-вык і дз. коска пасля жаваранка

7)было ціха, паўзмрочна- вык., веяла-вык. коскі перад і пасля паўзмрочна

8)асілак трымаўся-дз і вык, лісты даставалі-дз і вык. коска перад а.

9) чырванеюць рабіны-вык і дз, спеюць каліны-вык і дз. косак няма

Объяснение:

Мы ішлі ўжо некалькі гадзін, было вельмі спякотна. Хацелася піць і есці, і мы вырашылі спыніцца ды прыгатаваць сабе ежы. Некаторыя людзі ўжо пачалі ставіць намёты ды шукаць камяні для вогнішча.

Мы вырашылі прыгатаваць рыбны суп.

Нехта пайшоў па дровы, нехта па рыбу, а мне сказалі ісці па ваду. Спачатку я вырашыў не адыходзіць далёка ад месца нашага адпачынку, бо я мог згубіцца. Але потым я ўсё ж запомніў некаторыя асаблівасці гэтага месца, ды пайшоў шукаць раку.

Судзячы па мапе яна была павінна быць недзе недалёка.

Крок. Яшчэ крок.

І я нешта ўчуў. Гэта спачатку было амаль чутнае гучанне ракі. Па меры майго набліжэння да яе ён станавіўся ўсё больш гучны. Я набраў вады ў гэтай рацэ ды пайшоў да месца нашага адпачынку. Добры атрымаўся суп!